Page 22 - e-book 35 years
P. 22
ส�ำนักวิปัสสนำพัฒนำทำงจิต
ในปี ๒๕๓๓ เมื่อท่ำนอำยุครบ ๒๐ ปี ก็ได้อุปสมบทที่วัดบ้ำนด่ำน โดยมี
อดีตพระครูภัทรกิจวิธำน เป็นพระอุปัชฌำย์
ในปี ๒๕๓๖ เช่นเดียวกัน ที่จังหวัดศรีสะเกษ ในพรรษำที่ ๓ พระอำจำรย์
ิ
ประเสริฐ ำนงฺกโร แห่งวัดบ้ำนด่ำน อ�ำเภอขุนหำญ เร่มคิดทบทวนชีวิตใน
สมณเพศ กับกิจวัตรในแต่ละวัน ว่ำท่ำนบวชเพื่ออะไร หลังจำกเสร็จกิจรับนิมนต์
เพื่อสวดในแต่ละวัน สวดเสร็จญำติโยมถวำยของ แล้วท่ำนก็กลับวัด
ั
ั
“เราได้อะไร คนฟังได้อะไร มนไม่ใช่เป้าหมายของการบวช ถ้ายงเป็นอย่ ู
อย่างนี้ คงอยู่ไม่ได้นาน”
ั
ี
ุ
ื
็
ี
ุ
์
ั
่
์
่
เปนจงหวะเดยวกนมเพอนพระธดงคมำชวนออกธดงค ใจทำนอยำกไปมำก
แต่ก็ไม่กล้ำไปเน่องจำกเกรงใจท่ำนพระครูโสภณปุญญำภิวัฒน์ ผู้เป็นเจ้ำอำวำส
ื
เกรงว่ำจะไม่มีคนช่วยงำนท่ำน ถ้ำเรำออกจำกวัดไป เกรงว่ำจะเป็นกำรเนรคุณ
ิ
ั
แต่อีกใจหน่งนนเล่ำกอยำกไป ท่ำนคิดซ้ำแล้วคดซ้ำอีก คนนนท้งคืน “ไปด ี
็
�
้
�
ื
ั
ึ
้
ั
ไม่ไปดี” ถำม-ตอบ ถำม-ตอบ อยู่อย่ำงนั้น ไม่ได้หลับไม่ได้นอน จนรุ่งขึ้นตอนเช้ำ
็
ท่ำนตัดสินใจเกบส่งของสัมภำระท่จ�ำเป็นส�ำหรับกำรธุดงค์ติดตัว ตอบค�ำถำม
ิ
ี
ั
ี
ี
ในใจตัวเองว่ำ เรำออกธุดงค์คร้งน้ไม่ได้ไปเพ่อกำรท่องเท่ยว แต่หำกอยู่ต่อไป
ื
ั
ิ
ก็คงจะไม่ได้อะไรจำกส่งท่ต้องกำรแสวงหำในเพศบรรพชิต จำกน้นท่ำนก็เข้ำไป
ี
ี
ขออนุญำตท่ำนพระครูโสภณปุญญำภิวัฒน์ ว่ำจะขอไปเท่ยว แต่ไม่ได้เรียนท่ำน
ั
ว่ำจะไปก่วัน หลังจำกออกธุดงค์นับต้งแต่วันน้นเป็นต้นมำ ท่ำนก็ไม่เคยกลับไป
ั
ี
จ�ำพรรษำท่วัดบ้ำนด่ำนอีกเลย สำเหตุท่ท่ำนอยำกออกธุดงค์มำก เพรำะท่ำน
ี
ี
ิ
อยำกทรำบว่ำพระธุดงค์เป็นอย่ำงไร ท�ำไมคนจึงศรัทธำพระธุดงค์ และส่งท่ส�ำคัญ
ี
ิ
ทท่ำนอยำกทรำบจรงๆ คอ เดินธดงค์เพ่อแสวงหำอะไร ช่วงเรมออกธดงค์
ุ
ุ
่
ื
ิ
ี
ื
่
ิ
ั
ี
ท่ำนฉันมังสวิรัต หำกบำงคร้งเลือกไม่ได้ท่ำนก็ใช้วิธีเจเข่ย แค่มีข้ำวฉันท่ำนก ็
ั
อยู่ได้ เดินธุดงค์ได้ ตอนน้นในใจท่ำนคิดแต่เพียงว่ำ ท่ำนเป็นลูกพระพุทธเจ้ำ
23
