Page 27 - e-book 35 years
P. 27
กฐินสามัคคีครบรอบ ๓๕ ปี
ี
พระอำจำรย์คอยสังเกตและกลำยเป็นผู้ท่จับประเด็นเป็น รู้ว่ำจุดส�ำคัญ
ี
อยู่ตรงไหน พอท่ำนแม่ครูถำมเสร็จปุ๊บ พระอำจำรย์จะเล่ำทันท ท�ำได้ ท�ำไม่ได้
�
ท�ำไม่ทัน ก็ไม่มีอำกำรคร่ำครวญแต่อย่ำงใด ท่ำนแม่ครูบอกเพียงว่ำ ใช่
ถูกต้องแล้ว พระอำจำรย์ก็จดจ�ำว่ำประเด็นส�ำคัญคืออะไร อยู่ตรงไหน แต่ใน
ั
ขณะน้น ท่ำนยังไม่มีควำมเข้ำใจเร่องของสภำวะ รู้เพียงแค่ปฏิบัติอย่ำงไรถึงจะ
ื
ี
ก้ำวหน้ำท่ำนท�ำหน้ำท่ของผู้ปฏิบัติธรรมอย่ำงเคร่งครัด รู้เพียงอย่ำงเดียวว่ำท�ำ
ึ
แล้วส่งผลให้สภำพจิตดข้นอย่ำงไร ไม่คิดหำควำมหมำยของสภำวธรรม ท่ำนแม่คร ู
ี
ี
ิ
เป็นผู้อ่อนน้อมถ่อมตนและให้เกียรติพระสงฆ์มำก แม้กบพระท่เพ่งบวชใหม่
ั
ในส�ำนักฯ ก็ตำม โยคีท่ส�ำนักฯ ทุกคนเคำรพบูชำและยกย่องท่ำนแม่ครูว่ำ
ี
ี
ี
เป็นบุคคลท่เก่งท่สุดในควำมรู้สึกของพวกเขำ ดังน้นท่ำนจึงเป็นแบบอย่ำงท่งดงำม
ี
ั
ี
ท่สุดของพวกเขำด้วยเช่นกัน พระอำจำรย์เคยถำมท่ำนแม่ครูว่ำท�ำไมเวลำสอน
โยคีไม่ฟัง หรือฟังไม่ค่อยเข้ำใจ หรือไม่ค่อยใส่ใจ ท่ำนแม่ครูตอบว่ำ ถ้ำโยคีเขำเก่ง
ี
ก็เป็นครูบำอำจำรย์แล้ว เรำมีหน้ำท่สอนก็สอนไป ค�ำพูดเพียงส้นๆ ก็ท�ำให้ท่ำน
ั
ได้คิด ท่ำนมีควำมรู้สึกว่ำหำกตนเองมีปัญญำอย่ำงท่ำนแม่ครูสักคร่งหน่งก็คงด ี
ึ
ึ
ี
ไม่น้อย จึงเรียนท่ำนแม่ครูไปว่ำหำกได้ปัญญำของท่ำนสักนิดก็ยังด ท่ำนแม่คร ู
ี
ั
ื
ก็ให้พรอยู่เร่อยๆ หลังจำกน้นท่ำนแม่ครูได้จัดหำหนังสืออภิธรรมตร อภิธรรมโท
ิ
และอภิธรรมเอกให้พระอำจำรย์อ่ำน ท่ำนจึงมีโอกำสได้ศึกษำบัญญัต โดยเรียน
จำกละเอียดมำหยำบ จำกปลีกย่อยไปหำหัวข้อ ท่ำนแม่ครูสอนโยงเข้ำกับ
สภำวธรรมอำศัยกำรปฏิบัติเข้ำถึงสภำวธรรมจึงเข้ำใจง่ำยข้น วิถีจิตเป็นอย่ำงไร
ึ
ี
จิตดับเป็นอย่ำงไร ดับแล้วจิตดวงใหม่เกิดอย่ำงไร ท�ำให้เข้ำใจส่งท่พระพุทธเจ้ำ
ิ
ึ
ึ
ั
ตรัสสอนไว้ จิตดวงหน่งรับรู้คร้งละหน่งอำรมณ์ รับรู้แล้วดับไป จิตดวงใหม่
ึ
เกิดใหม่แล้วรับรู้ใหม่ ธรรมในอภิธรรมเป็นธรรมอันลึกซ้ง เป็นบรมธรรม แต่เป็นส่งท ่ ี
ิ
สำมำรถห็นได้จำกกำรปฏิบัติ ภาวนามยปัญญา ไม่ใช่จำกกำรคิด จินตมยปัญญา
28
