Page 29 - e-book 35 years
P. 29
กฐินสามัคคีครบรอบ ๓๕ ปี
ั
ี
ั
ึ
จนกระท่งวันหน่ง ท่ำนแม่ครูนิมนต์ให้พระอำจำรย์ข้นไปน่งบนเก้ำอ้ประจ�ำ
ึ
ี
ี
ี
ี
ั
ท่ท่ำนแม่ครูใช้สอบอำรมณ์โยค ด้วยเก้ำอ้น้นเป็นเก้ำอ้สอนธรรมะของครูบำ
ื
อำจำรย์ พระอำจำรย์จึงรู้สึกอึดอัดและล�ำบำกใจมำก แต่ในเม่อปฏิเสธควำมต้งใจ
ั
ี
ึ
ั
ของท่ำนแม่ครูไม่ได้ จึงต้องข้นไปน่งตำมท่ท่ำนแม่ครูนิมนต์ ท่ำนแม่ครูถำมท่ำนว่ำ
ี
ั
ี
“ น่งแล้วรู้สึกอบอุ่นไหม เก้าอ้น้เป็นของท่านแล้ว ยกให้ท่านแล้วต่อไป
ท่านท�าหน้าที่นี้แล้วนะ”
พระอำจำรย์จึงเป็นวิปัสสนำจำรย์เต็มตัวนับจำกวันนั้นเป็นต้นมำ
ี
้
ี
จวบจนวันน ค�ำว่ำ “พระอำจำรย์” เป็นค�ำท่เหล่ำโยคีทุกคนในส�ำนัก
วิปัสสนำพัฒนำทำงจิตกล่ำวเรียกท่ำนด้วยควำมเคำรพบูชำอย่ำงสูงสุด และท่ำน
ยังเป็น “พระอำจำรย์” ผู้เป็นที่รู้จักในวงกว้ำงของบุคคลทั่วไปในนำม
“พระอำจำรย์ประเสริฐ ำนงฺกโร พระวิปัสสนำจำรย์ แห่งส�ำนักวิปัสสนำ
พัฒนำทำงจิต จังหวัดตรัง” ในวันนี้
สมดั่งค�ำปณิธำน
“ตั้งจิตด�ำรงอยู่คู่โลกำ
ทรงคุณค่ำเมื่อทดแทนพระคุณเอย”
30
