Page 12 - Çolpan Dergisi 3. Sayı
P. 12
12
Öykü
Pervaz
H Berfin TAYSUN Güzel bir kız olmadım hiçbir zaman. Gözlerim larım insanların garibine gidecek ve bunun
Hayal kırıklıkları olurdu ya hayatımızda. Şu an
kahvenin en koyu rengi, saçlarım ise kumraldı.
altında yatan nedeni araştıracaklardı.
tek hissettiğim durum bir hayal kırıklığından
Bence sıradan biriydim.
ibaretti.
Sonra dediğim gibi kibirli kız olma rolünden
Gözlerimden akan yaşlar yanağımı ıslatıyordu. Oturduğum banktan doğruldum. Gözlerim yılmadan hayatımı devam ettirdim.
bir süre hastanenin büyük ve yeşilliklerle dolu
Tuzlu gözyaşlarım yanağımı bir alev misali
bahçesinde gezindi. Günler her zamandan daha hızlı geçiyor-
yakıp geçiyordu.
du ya da ölümün bana yakınlığı daha da
Derin bir nefes aldım. Hastahanede biraz
Babama bunu nasıl söyleyecektim? Babam artıyordu.
durursam kendimi yiyip bitirebilme ihtimalim
kahrolurdu, yaptığı binayı yarıda bırakma yüksekti.
ihtimali dahi yüksekti. İki aydır yorgun ve bitkindim. Belki ölümü
bekleyen bedenim hayati işlevlerime son
Benim gibi kibirli bir kızın belki de sonu
Sakin ol Hilal. Mantıklı düşün diye kendime buydu... vermişti...
emirler vermeye başladım. Ama kendime verdi-
ğim emirler, gözyaşlarım ile birlikte dağıldı. Ardımda kalan insanlara ne olacaktı?
Babacığım... Yıkılırdı. Tıpkı bir çınar ağacının
Bakırköy hastanesinin bahçesinde bulunan devrilişi gibi çökerdi. İş arkadaşlarım iki güne
banklardan birine oturmuş, hastalığıma ağlı- unuturlardı beni. Zar atılıyor 5 çıkıyor.
yordum. Yaşam veriliyor.
Bir an dünyadaki varlığımı düşündüm. Ne
kadar önemsiz biriydim. Hep kendini yüksek
Ölümün tenimi sahiplendiğini ve bir bıçak misali Sonra zar tekrar
gören kibirli bir kızın tekiydim. Belki de ölmem
boğazıma dayandığını hissediyordum.
daha hayırlıydı diğer insanlar için. atılıyor 4 göz
Titrek bir nefes çektim içime. Bahçede gülümse- Dolmuş şoförüne parayı uzatıp. Boş buldu- kırpıyor, oradan.
yerek koşan kız çocuklarına imrenerek baktım. ğum bir yere geçtim. Başımı cama yasladım. Yaşam alınıyor, son
Umutlarımı kalbimden kopardım.
Sadece onlar gibi sağlıklı olmak istiyordum. armağan olan ölüm
Hastalığımı öğrenmeden önceki ben olsam Kibirli kız rolüne sadık kalmalı ve ölüm gerçe-
kesinlikle sağlık değil de ünün peşinde koşardım. ğini saklamam lazımdı. Benim iyimser tavır- veriliyor.
Annem hep beni kibirli bir insan olmamam için
uyarırdı, ama ben inatla kibirli bir insan olmayı
tercih etmiştim.
Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Ben güçlü
bir kızdım, sakin olmalı ve bu hastalığı çevreme
belli etmemeliydim.
Bir süre bahçede hafif heyecanla dolaşan ba-
harı inceledim. Bahar geliyordu gelmesine ama
bana sonbahar geliyordu.
Üstüme giydiğim yeşil desenli kazağım, soğuk
havaya yetersiz kalmıştı. İlkbahar kapıyı çalma-
sına rağmen hava soğuktu.