Page 14 - Çolpan Dergisi 3. Sayı

14

Atatürk’e Mektup

Ogün DENİZ
Yaşamak neydi?

Ardı bilmeden, sonu görmeden yaşamak.
İşitmek neydi ki, geldim geleli şu kadim toprakta dökülen cümleleri... Ve bilmek neydi uğrunda yiten bedenleri.
Gördüm, yaldızlı bir gecede gönlümden akan sözleri.

— Atam serzenişim sizedir bilesiniz. Pek bir erken vedanız nail oldu. İz bilmez adımlarımız ve ürkek bakışlarımız
varlığınızla son bulmuşken bizi böylesine bedbaht bırakıp nasıl gittiniz?
Korkumdur, bir sabah ansızın uyanırken asrın rüyasına, etrafta başıboş bedenlerin meçhul zikirlerini işitmek,
aydınlıkta yalnız gölgeler görmek, bilmeden, düşünmeden kül olup yitmek.

— Atam ne eylersiniz ki can dişe takılarak alınan şu vatan bir neslin mezarıdır. Bastığımız yerleri toprak diyerek
geçmek ne acıdır. Böylesine yaşamak hangi akla devadır?

Solmaz pınarların, uçsuz deryaların, yaldızlı kumların ardında, dikili taşların yıkılmaz putların hezimetine şahit
olduk. Bu yolun sonu karanfil ve manolya ağaçlarıyla bezenmiş binlerce demet ki şayet, demeti tutan tek bir
millet.

— Gelgelelim HASRET;
Gök mavi değil ki atam gittin gideli. Gün ağarmıyor ve akrebin yelkovana sevdası geri gelmiyor. Düşünmek
seni, bir ağaç altında izlerken kurduğun düzeni. Giderken izinde devrimlerinle aşmak engeli. Ve görmek ufkunla
görülmeyeni.

— Selam olsun;
Öncelikle saygım ve hasretimle,

Gelecek neslin bir ferdi olarak size temenni ederim ki, bıraktığınız bu yadigâr toprak gören gözlerin, sorgulayan
fikirlerin elindedir. Dâhili ve harici bedhahlar bizi bu denli bozguna uğratma emeline nail olsalar bile hiçbir
dalkavukluğa boyun eğmedik. Hiç şüphesiz bizler cumhuriyeti altın tepside görmedik...

— Sevda şiirleri, kaşı çatık bir devi anlattı vakti zamanında. Ve döğüştü dostlarıyla ahir zamanda.
Ulu önder!

Ant olsun ki emanetine leke sürülmemiştir. Gönlün rahat uyu.
Saygı ve özlemimle vesselam…