Page 13 - Çolpan Dergisi 3. Sayı
P. 13

KÜLTÜR, SANAT ve EDEBİYAT DERGİSİ             13






                                                 Sefer
                                                 Geleceksin bu sefer, değil mi?
                                                 Kalmayacak ellerimde kırılmaya yüz tutmuş umutlarım,
                                                 Tutup götüreceksin belki de;
                                                 Gökkuşağının sonuna beni.
        Babamın ısrarlarıyla yapımı süren binaya
        gelmiştik. Babam bir müteahhitti. Eski binaları   İçimdeki kelebeklerin her ölüşünde veyahut
        yıkıp -benim tabirimle- muazzam bir işçilikle   Kalemimin her kırılışında tutacaksın değil mi ellerimi?
        yapılan binalar dikerdi.                 Beklemekteyim; seni, bizi.
                                                 Dinlemekteyim ayı, yıldızları.
        “Hilal, kızım. Geçen sana bahsetmiştim. Daire
        almak isteyen bir yeni çift var diye. Onlar gel-  Bir umut nasıl olduğunun havadisini alabilmek adına;
        mişte, onların yanına uğrayıp geliyorum.” diyen   Kedilere, köpeklere, kuşlara sorarım seni.
        babama karşı başımı suçlu bir çocukmuşum gibi   Tüm bunlardan sonra... Geleceksin değil mi?
        aşağı yukarı salladım.                   Kurumaya yüz tutmayacak hayallerim, düşüncelerim.

        Güzel giyim tarzıyla insanı büyüleyen bir kadı-  Yılları affettirebilmeye çalışırken bükülecek mi boynun?
        nın ve yakışıklı olarak tasvir ettiğim bir adamın   Mazinin acımasızlığını,
        yanına gitti.                            Annemin hıçkırıklarına karşın hiddetlenen gökyüzünü,
                                                 Bana bakmaktan aciz gözlerini unutacağız değil mi?
        Babamın gitmesiyle düşüncelerimle, zihnimle
        yalnız kaldım.
                                                 Aleyna NAYMAN
        Zar atılıyor 5 çıkıyor. Yaşam veriliyor. Sonra zar
        tekrar atılıyor 4 göz kırpıyor, oradan. Yaşam
        alınıyor, son armağan olan ölüm veriliyor.
                                              ti, ama Ali bey hayal âleminden çıkmama   yoğurdu. Ve kendine acılarla dolu olan
                                              konusunda ısrar ediyordu.          hayal dünyası yarattı.
        Ve ölüm beni koparıyor, oyunlar dünyasın-
        dan. Ruhum arşa yükseliyor. Kalbim kalıyor,
                                              Sadece bir gece, yaşlı çiftin kaderini belirle-  Yaşlı adam yatağının üstünde dizlerini
        acılarıyla.
                                              mişti. O gece kızı ölmeseydi, ailesi bir yapboz   kendine çekmiş bir vaziyette oturuyordu.
                                              parçaları gibi dağılmazdı.
        GÜNÜMÜZ
                                                                                 Şerife hanım cılız ve mağrur bir ses tonuyla
                                              Genç doktor bu ortamda bulunan kasvetten
        Yaşlı kadının gözlerinden yaşlar dökülüyor.                              konuştu. “Ali.” sesini dahi kendisi zor duy-
                                              kurtulmak amacıyla, odadan çıktı. Yaşlı kadını
        Doktorun dediklerini anlamaya çalışıyor ve                               muştu.
                                              hüznü ile bıraktı.
        kederini ağlayarak gidermeye çalışıyordu.
                                                                                 Yaşlı adam fevri bir hareketle başını kaldırıp
                                              Yaşlı kadın bulanıklaşan görünüşüyle etrafa
        “Şerife hanım eşiniz şizofrenin son evresinde.   son bir kez göz gezdirdi. Ayaklarının götürdü-  hızlıca konuştu. “Biliyor musun? Benim kız
        Tüm yaptığımız müdahalelere rağmen onu ha-                               öldü. O aptal bir apartman için kızımı göz
                                              ğü yere, eşinin yanına gitmeye başladı.
        yal âleminden kurtaramadık. Yapılacak başka                              ardı ettim. Hilal tenli kızım öldü.”
        bir şey yok artık.” diye sözünü bitiren doktorla   Hayal ve gerçeklik arasında görünmez bir
        yaşlı kadının gözyaşları bir nehir gibi akmaya   çizgi vardır. Olduğunu varsaydığınız şeyler bir   Kadın biraz daha yıkıldı. Eşi bir şofördü.
        devam etti.                           hayal ürününden ibaret olabilir.   Kendini müteahhit sanması kadını gereğin-
                                                                                 den fazla yıprattı.
        Yıllardır kocasının yanında sabırla durmuş onun   Eşinin bulunduğu odanın kapının önüne gelen
        iyileşmesi için hastahane koridorlarında dudak-  Şerife hanım tereddütlüydü. Eşinin son derece   Hayaller, tutuklu kaldığın bir peri masalıdır.
        larında dolaşan dua ile durmaktan başka bir   üzücü olan halini görmek kalbine acı verecek   Gerçekler ise bunları yalanlayan bir anah-
        şey yapamamıştı.                      olmasına rağmen kapıyı açıverdi.   tardan başka bir şey değildir.


        Genç doktor içi acıyarak karşısındaki kadına   Kızının ölümünden sonra kendine gelmeyen   Hayaller bir okyanus gibidir. İçine daldıkça
        bakmayı sürdürdü. Birçok hastayı tedavi etmiş-  adam hayal dünyası ile gerçekliği zihninde   gerçekler dibe gömülür...
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18