Page 19 - ก่อนตะวันจะอับแสง
P. 19

่
                                                                                             ี
                                                                                               ่
                 ่
                                                    ่
                                                                      ี่
               พอเรียกภัลลภให้เข้ำมำใกล้ ๆ และพอก็ได้หยิบมงกฏทตนเอง                 “ตัวเต็งทนากลัว”

                                                                                                                                            ี่
                            ี
                                                    ื่
        ได้โยนทงเมื่อตอนตภัลลภอยู่บ้ำน เก็บมำเพอนำมำใส่บนหัวให้กับลูก                      เพรำะเปนทโจษจันของเพอน ๆ ทร่วมประกวดทว่ำ ถ้ำภัลลภ
                                                                                                                             ี่
                                                                                                    ็
                                                                                                       ี่
                ้
                                                                                                                     ื่
                ิ
                            ื
                                                                                                 ี่
                                                                                                                ี่
                                                                                                                  ั
                                ุ
                                                              ู
        และกลันใจสูดลมเฮอกสดท้ำย พลำงบอกลูก  “พ่อรักลกนะ”  และมือ                   มำประกวดทไหน ก็จะชนะทน่น ซึ่งก่อนและหลังกำรแข่งขัน ภัลลภจะ
               ้
                                                                                                                             ่
                                                                                         ึ
                         ี
        พ่อก็หล่นลงทันท เปนสัญญำณว่ำพ่อได้จำกภัลลภไปแล้ว                            นกถงคณพออยู่เสมอ และคิดเสมอว่ำพอมำชมภัลลภอยู่หน้ำเวท
                                                                                                ่
                                                                                           ุ
                            ็
                                                                                     ึ
                                                                                                                                                        ี
                                                                                              ั
                                                                                              ้
                                ็
                            ิ
               ในห้องฉกเฉนเตมไปด้วยควำมเย็นสงัด แม่รีบเข้ำมำโผกอด                   แม้ว่ำวันนนจะไม่เคยมีและจะไม่เกิดขนเลยก็ตำม........
                                                                                                                        ้
                        ุ
                                                                                                                        ึ
        และร้องไห้อย่ำงสดเสียงจนแม่ได้หมดสต มะปรำงรีบคว้ำตัวแม่ไว้ทัน
                                                 ิ
                          ุ
                                       ี
        และเรียกพยำบำลให้รับไปทันท
                                                          ุ
                                      ี่
                                                                                                                                                    ์
                                                                                                                                                 ู
                                                                          ้
                                                                                                                                 ์
               ภัลลภยังช็อคกับสิ่งทตนเองเห็น เรื่องทกอย่ำงมันเกิดขึน                                            “ระยะทางพิสจนม้า กาลเวลาพิสจนคน”
                                                                                                                              ู
                                                      ่
                                                                                                                                                      ็
        เร็วมำก ภัลลภไม่มีกระจิตกระใจทจะท ำอะไรตอ ภัลลภร้องไห้ออกมำ                        คงเปนประโยคทคงจะค้นหูผู้อ่ำนอยู่ไม่น้อย แตในควำมเปน
                                                                                                                                           ่
                                          ี่
                                                                                                            ี่
                                                                                                                   ุ
                                                                                                ็
                       ี่
        จนไม่มีนำตำทจะไหลออกมำแล้ว ได้เท่ำแตโทษตัวเองทท ำให้พอและ                   จริงนน กำรเปนทยอมรับในครอบครัว เปนปญหำอย่ำงหนงทบุคคล
                 ้
                                                                ี่
                                                   ่
                                                                       ่

                                                                                         ้
                                                                                                                             ็
                                                                                                  ็
                                                                                                                                 ั
                                                                                                                                                  ี่
                                                                                                      ี่
                                                                                                                                               ึ่
                                                                                         ั
                                   ้
                                    ี
        แม่ต้องมำเจอกับอะไรแบบน                                                     ข้ำมเพศอย่ำงเช่น ภัลลภ ได้ประสบปญหำ บำงคนต้องอำศัยกำร
                                                                                                                           ั
               แตสดท้ำยแล้วภัลลภก็ได้เข้ำใจทกอย่ำงอย่ำงถ่องแท้ กับกำร               หลบ ๆ ซ่อน ๆ บำงคนต้องพสูจนด้วยกำรกระท ำอะไรหลำย ๆ อย่ำง
                                                                                                                     ์
                                                ุ
                    ุ
                  ่
                                                                                                                 ิ
                                                                                                                                                 ี่
                                                                                                                                                   ุ
                                                                                                                                    ี่
                                                                                                                  ุ
                                                                                                                ่
                                                                                                                             ้
                                                                                                                             ั
                     ่
                                                                   ึ
                        ุ
                                                           ึ่
                                                              ี่
        กระท ำของพอทกอย่ำง เปนกำรแสดงออกอย่ำงหนงทสื่อถงควำมรัก                      เพอให้ครอบครัวยอมรับ แตสดท้ำยแล้วนน สิ่งทส ำคัญมำกทสด คือ
                                                                                      ื่
                                  ็
                                                                                                                                  ี่
                                                                                                         ิ
                                                                                                              ์
                                                                                                                                                    ิ
                                               ี
        ควำมห่วงใยของพ่อทมีต่อลูกเพียงคนเดยวของเขำ                                  กำรให้เวลำในกำรพสูจนตนเอง ซึ่งกำรเปลยนแปลงทัศนคตของ
                             ี่
                                           ิ
                          ้
                                                                                                                                                ี่
                                                        ี่
                                                                                                                                      ี่
                          ั
                                                 ็
                                                          ี
                                                                   ู
                                                                                                         ้
                                                                                               ี่
                                                                                                   ่
                                                                                                         ั
                                                                                                               ็
               หลังจำกนน ภัลลภก็ปฏิบัตตนเปนลูกทดของแม่ ดแลแม่ได้                    ครอบครัวทมีตอเรำนนจะเปนเช่นไร จะตรงกับสิ่งทเรำหวังทจะให้เขำ
              ี่
                             ่
                                                                                             ี
                                                   ี
        ตำมทให้สัญญำกับพอไว้ มีผลกำรเรียนทด และประพฤตปฏิบัตตนด              ี       คิดเช่นเดยวกับเรำไหม เรำจงยอมรับ และคิดเสียว่ำ
                                                                 ิ
                                                                        ิ
                                                 ี่
                                           ั
                                           ้
        อย่ำงสม ่ำเสมอ และภัลลภเองนนก็ได้ร่วมเดนสำยประกวดกับ
                                                         ิ
                                                                                                            ่
                                                                                                        ่
                        ิ
                                                                                                             ี
                                    ี่
                                                                                                                                      ี
                                 ็
        พี่มะปรำงเช่นเดม และเปนทขนำนนำมว่ำ                                           “.....จงรีบปฏิบัติ กอนทเวลาจะเหลือน้อยหรือไม่มเหลืออยู่เลย.....”
        “นอนมามง”
        “ประกวดหารอง”
                                                                               17
   14   15   16   17   18   19