Page 14 - ก่อนตะวันจะอับแสง
P. 14
ี่
้
้
ึ
่
ึ
.....เมื่อถงบ้ำน..... จนพอรับรู้ถงควำมจริงว่ำ ทจริงแล้วทังเงิน ทังรถมอเตอร์ไซค์ คือ
ภัลลภ : แม่ สวัสดีครับ ของรำงวัลจำกงำนกำรประกวดนำงงำมในหมู่บ้ำน ซึ่งลูกของตนเองได้
ี
ู
็
๋
็
ี่
แม่ : เออ สวัสดลก ไป ๆ รีบตั้งกระเปาและไปเอาใบตองจาก ไปประกวดแล้วไปชนะมำได้ ด้วยควำมทเปนพ่อ บวกกับภัลลภเปนลูก
สวนหลังบ้านให้แม่หนอย และกพอมง ขึ้นไปเอามดบนบ้านให้ ชำยคนเดียวในบ้ำน พ่อเลยหวังให้ภัลลภได้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงใน
ี
ึ
่
็
่
่
็
็
ฉันหนอย ฉันกลัวไอ้ลภมันถือมาไม่ดี อนำคต จึงอยำกให้ลูกเปนผู้ชำยเตมตัว
ี
่
พ่อ : เออ ๆ ได้ พ่อ : โถ.... ลภ.... พอเล้ยงลกไม่ดหรือ......
ี
ู
ี่
ิ
ภัลลภ : ได้ครับแม่ พอพูดพร ่ำโทษตัวเอง และโกรธทลูกของตัวเองมีพฤตกรรมท ี่
่
ด้วยควำมทรีบลนและด้วยควำมไม่ระวังตัว จังหวะทภัลลภทง เบี่ยงเบนไปจำกเดม จำกนำตำทเศร้ำ ก็กลำยเปนนำตำทโกรธ มือทัง
ิ
็
ี่
้
้
ิ
ี่
ี่
ี่
้
้
้
ั
่
ิ
๋
กระเปำนนท ำให้ซิปอ้ำออกจำกเดม ท ำให้เห็นมงกฏและสำยสะพำย สองคว้ำสำยสะพำยและมงกฏของภัลลภไว้แนน รีบลงมำจำกบ้ำน
ื่
ี
ุ
ี่
ี่
ี
ี
อย่ำงชัดเจน และเปนจังหวะเดยวกันกับทพอขึนมำเอำมีดพอด ท ำให้ เพอจะไปเค้นหำควำมจริงจำกลูก พลำงหยิบไม้หวำยทไว้ตหมำใต้ถน
้
็
่
ึ
ุ
ี
้
่
พอเห็นมงกฏกับสำยสะพำย จึงเกิดอำกำรแปลกใจ แตต้องรีบเอำมีด บ้ำนไปด้วย ฝเท้ำดูรีบเร่งขึนทกครั้ง จนกระทั่งถงปลำยสวน
่
ไปให้กับแม่ก่อน พ่อ : ไอ้ลภ
พ่อ : เอาไปแม่มง เดียวฉันตามไป สินเสียงทดังมำจำกข้ำงหลัง ลภหันไปทันท ไม่ทันจะขำนรับ
ี่
ึ
๋
้
ี
ี่
๋
่
ื
ู
ื
แม่ : เออ ๆ เร็ว ๆ เข้าล่ะ เดียวลกได้มาท าการบ้านอก ตำช ำเลองไปเห็นมงกฏและสำยสะพำยของตนทพอถอมำ ภัลลภกลัว
ี
พ่อ : เออนา แปปเดียว จนตัวสั่น ปำกแข็ง 6หน้ำซีด พูดอะไรไม่ออก
๊
ึ
็
พอใจสั่น เหงื่อแตก หน้ำชำ มือไม้อ่อนแรง ไม่อยำกให้เปน พ่อ : ของมงใช่ไหมไอ้ลภ !!
่
เหมือนสิ่งทตนเองคิด ฝเท้ำเบำ ๆ ค่อย ๆ ขึนไปบนห้องของภัลลภ ภัลลภหน้ำซีด ไม่พูดไม่จำ พลำงร้องไห้
้
ี่
ี
ู
ึ
มือไม้ทอ่อนแรงค่อย ๆ เปดซิปกระเปำของภัลลภเบำ ๆ ตำค่อย ๆ พ่อ : กถามท าไมมงไม่พูด !!
ี่
ิ
๋
ื
ช ำเลองมองภัลลภทจะมำเห็นก่อน พอหยิบมงกฏและสำยสะพำย ภัลลภร้องไห้เสียงดัง ตัวสั่นเพรำะกลัวพอมำก ไม่กล้ำทจะพูด
ี่
ี่
่
่
้
ิ
ออกมำเบำ ๆ และคิดทบทวน ปะตดปะต่อเรื่องรำวทังหมดเข้ำด้วยกัน อะไรออกไป ตำภัลลภแดงก ่ำ นำตำไหลไม่หยุด
้
12
