Page 11 - ก่อนตะวันจะอับแสง
P. 11
ุ
้
้
ี่
้
็
ี
ุ
หลังจำกทลภกินข้ำว อำบนำเสร็จสรรพ แม่ก็ลกลลกลน ภัลลภตัวสั่นอย่ำงไม่เคยเปนมำก่อน นำตำไหลมำอย่ำงไม่รู้ตัว
เคำะประตูห้องภัลลภ แม่พลำงเอำมือไปเช็ดนำตำลูก
้
่
แม่ : ลภ นแม่เอง เปดประตูให้แม่หนอย แม่ : ลภ บอกแม่มาเถอะ ลกใช่ไหม
่
ี
ู
ิ
ภัลลภ : ครับแม่ ภัลลภ : .............อม ครับแม่ ใช่ครับ ผมเองคะ.....ครับ
ื
่
ี
แม่รีบปดประตทันท เพรำะกลัวพอจะมำเห็น และรีบให้ลูกไป ภัลลภพูดไม่ทันจบ แม่ก็โผกอดภัลลภทันท ตำงคนตำงร้องไห้
ู
ิ
่
่
ี
ี
้
ี
ื
้
ี่
้
น่งททนอน บรรยำกำศเงียบสงัด แม่เหงื่อแตกเคลอ เพรำะไม่รู้ว่ำจะ กับสิ่งทอัดอันใจมำนำนนบป วันนมันได้เผยปรำกฏขึน แม่เอำมือลูบ
ั
ี่
ี่
ั
จับต้นชนปลำยยังไงด ี หัวภัลลภเบำ ๆ
่
ิ
ี
ี
ู
ี
แม่ : ลภ ลภมอะไรจะบอกแม่ไหม แม่ : แม่ภูมใจในตัวลกมากนะ ทลกกล้าทจะพดความจริง
ู
ู
่
ี
ี
็
่
่
ี
็
ภัลลภ : มะ... ม.... ไม่มครับแม่ ทหลังมอะไรกให้บอกแม่นะ ไหนเล่ามาหนอยสิ เรืองมันเปนมายังไง
่
ู
็
แม่ : ลภ แม่ไม่ชอบคนโกหกนะ ลกกนาจะรู้ด ี ถึงได้ไปประกวดกับเขาได้
้
้
ิ
ภัลลภ : ครับแม่ ผมรู้ ภัลลภก็เริ่มเปดใจ เอำมือทังสองข้ำงปำดนำตำตัวเองออก
่
ี
้
ี่
ึ
แม่ : อกครั้งนงนะ เงินกับรถได้มาจากไหน เริ่มเล่ำเหตกำรณ์ตังแตเจอกับพมะปรำง และจนเอำรำงวัลชนะเลศ
ิ
ุ
ภัลลภ : เอ่อ.... อ... เอ่อ ..... กทผมไปเล่นฟุตบอลกับพวก อันดับที่ 1 มำครองได้ ภัลลภเล่ำไปด้วยควำมภำคภูมิใจทุกประโยค
่
ี
็
ิ
ี
้
ไอ้ชาติ ไอ้หาญไงครับแม่ ส่วนแม่ก็น่งตังใจฟงลูกอย่ำงเปดใจ และยินดกับลูก
ั
ั
ู
ี่
้
็
ี
ั
ู
ี
แม่ได้ยินเช่นนน รู้ได้ทันทว่ำลูกต้องกลัวในกำรทจะพูดควำม แม่ : แม่ยินดกับลกด้วยนะลภ ไม่ว่าลกจะเปนอะไร แม่ขอแค่
จริงแนนอน แม่เอำมือไปจับทบ่ำของภัลลภ เพื่อท ำให้ลูกได้สบำยใจ ว่าให้ลกเปนคนดีนะลกนะ
ู
่
ู
็
ี่
ู
แม่ : ลกไปประกวดมาใช่ไหม ภัลลภ : ครับแม่ ผมรักแม่นะครับ
ภัลลภ : ม...มะ...... แม่รู้ได้ยังไงครับ สินสดเสียงภัลลภเสียงพ่อก็ตะโกนออกมำจำกห้องนำ
้
้
ุ
ี
่
่
ึ
่
ู
ั
แม่ : แม่กไปดมานะ แต่แม่ดไม่จบ ตกลงคนน้นคอลกใชไหม พ่อ : เฮ้ย! แม่มง เอาผ้าเช็ดตัวมาให้หนอยทอยู่หลังบ้านนะ
ู
่
็
ื
ู
ภัลลภตกใจตัวสะด้งเมื่อได้ยินเสียงพ่อ
ุ
9
