Page 18 - ก่อนตะวันจะอับแสง
P. 18
ิ
่
่
่
ู
ู
่
็
ี
มะปรำง : เอาเถอะนา แคน้ ีพกดใจแล้ว แคหนกตัญญูกับ มะปรำง : ลภ ลกใจเย็น ๆ ตั้งสตกอน ใจเย็น ๆ นะ รีบเข้าไป
ี
่
ี
ี
่
่
พ่อแม่ นกถือว่าเปนสิงตอบแทนพแล้ว เจอกับพ่อนะ พ่อรอหนอยู่
็
็
ู
ี
ี่
ุ
ิ
มะปรำงดใจกับภัลลภกับเงินรำงวัลทได้รับมำและรีบพำภัลลภ ภัลลภเช็ดนำตำ พร้อมกับก้ำวขำเข้ำไปในห้องฉกเฉน
้
ี่
เข้ำไปพบพ่อกับแม่ทโรงพยำบำล ภัลลภ : พ่อครับ ลภกลับมาแล้ว
่
ภัลลภกวำดสำยตำมองไปรอบ ๆ สำยตำง ๆ พันพอหลำย
่
้
ึ
้
.....เมื่อถงโรงพยำบำล.... สิบเส้น ภัลลภแทบกลันนำตำไว้ไม่ไหว
่
ี
ี
ู
ภัลลภ : แม่ พอ หนชนะมาหมดเลย ทั้งสองเวท แม่ดนสิ ได้เงิ ภัลลภ : พ...พ่อ ครับ พ่อเจ็บไหม
ู
่
็
่
ู
...น....มา... พ่อ : จะว่าไม่เจ็บกกระไรอยู่ แต่พ่อทนเพือให้เห็นหน้าลกพ่อ
ภัลลภไม่ทันพูดเสร็จก็เห็นแม่เข้ำมำกอดและร้องไห้ทันท ภัลลภจับเอามอทั้งสองข้างของพอไว้แนน
่
ื
ี
่
่
มะปรำงตกใจมำกว่ำเกิดอะไรขึน ภัลลภ : พอครับ ผมชนะมาหมดเลยนะ ประกวดสองเวทผม
ี
้
ิ
มะปรำง : แม่คะ เกดอะไรขึ้นคะแม่ ชนะมาหมดเลยนะ ได้เงินมาสามหมนกว่าบาท จะได้มเงินมารักษา
ี
ื
่
ู
แม่ : พ่อเขาไม่ไหวแล้วลก พ่อทรุดหนก หมอบอกว่าเพราะพ่อ พ่อนะ พ่อต้องหายนะ พ่อต้องอดทนนะ
ั
เปนมะเร็งระยะสุดท้าย และเกดวูบตอนขึ้นจากบ่อน ้า ตอนน้ ีอยูใน พ่อ : ลภลก ลกฟงพอนะ การอดทนครั้งน้ ีมันทรมานมาก ๆ
่
็
ิ
ู
ู
ั
่
่
ห้องฉกเฉน พ่อบอกว่าจะรอภัลลภกอน พ่อรอทจะเจอลก ไม่ใช่ว่าพอไม่อยากจะอยู่กับลกต่อไป แต่พออดทน
ุ
ู
ิ
่
่
่
ู
ี
ี
็
ู
็
ู
่
็
ี
่
ี
ภัลลภ : ไม่นะแม่ ไม่ ๆ ๆ นไงแม่ เงิน ไหนหมออยู่ไหน ให้มา และรอเหนลกได้แคน้ เปนเดกดของแม่นะ ดแลแม่ด้..ว..ย
เอาเงินจากลภ ไม่แม่ ไม่ ๆ ๆ ไม่เอาแม่ หนหาเงินมาแล้ว แม่ไหน พ่อพูดไม่ทันจบ เสียงพ่อก็เริ่มหำยไปทันท ี
ู
หมออยู่ไหน พ่อ : ลภสัญญากับพ่อนะ ว่าลภจะดูแลแม่
ภัลลภแทบสินสตเมื่อรู้ว่ำพอของตนอำกำรทรดหนก มะปรำง ภัลลภ : ครับพ่อ ผมสัญญา แต่..พ่อ.....ครับ
่
ิ
้
ุ
ั
่
่
รีบเข้ำมำเรียกสต ิ พอ : พอขอโทษทุก ๆ อย่าง ให้อภัยพอด้วยนะ พอรักลก
่
่
ู
่
นะลภ พอส่งลภได้แคน้นะ ไหนลภ มาใกล้ ๆ พอหนอย
ี
่
่
่
16
