Page 105 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 105
๙๘ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ั
ี
่
ื
เชื่อในความดของตัวเองเลย ฉะนั้นกอนจะเรียกรองผูอน ตองถามตวเอง
ี
ี
ี
่
กอนเสมอ ถาตัวเองยังไมมท่แทจริง การใหของเรา จะเปนการใหทไม
บริสุทธิ์ แตเปนการใหที่หวังผล
ถาใจเราเต็มไปดวยความโลภ ความเกลียด ความอยาก ความ
่
ื
็
่
ขาดแคลน เมอในใจเตมไปดวยสิงเหลานี้ เราจะไมสามารถใหธรรมแกใคร
ิ
ได เพราะตัวเรายังขาด ตัวเรายังไมอ่ม เรายังไมสุข เวลาเราไปอยูกับใคร
ิ่
เราจะไมสามารถทําใหผูอื่นอมและสุข รูสึกไมขาดได แตถาในใจของเราเต็ม
ํ
ี
ุ
ี
ํ
็
แลว สุขแลว สงบแลว ทกสิงท่เราทา ทกคาทเราพด กจะมแตเตม สงบ สุข
ี
่
ู
็
ุ
่
ไมมีคําวาเรียกรอง ไมมีคําวาคาดหวัง ไมมีคําวายึดถือ จะมีแตคําวาใหจริงๆ
ความสุขก็จะอยูตรงนี้ทันทีที่ไดพูด ทันทีที่ไดคิด
ธรรมะจึงสอนวา กอนจะไปเรียกรองใคร หรือไปวาใครท่ทาใหเรา
ํ
ี
ุ
ทกขและโกรธ ใหถามตวเองกอนวาเราแอบเพาะเชื้อความโกรธและความ
ั
ี
ขาดแคลนไวในใจหรือไม เพราะไมมใครจะทําใหเราโกรธได นอกจากเราจะ
ี
มีเชื้อโกรธนี้อยูขางใน ใครจะทําใหเราโลภได ถาเราไมมความอยาก
อยูขางใน ตองกลับมาสูหนึงเหมอนเดมคอขอบคุณและพอ ถาไมขอบคณ
ื
ุ
่
ื
ิ
ไมรูจักพอ อยูกับใครทานก็ทําใหคนอื่นทุกขได เพราะเราจะขอไมจบสิ้น
พระพทธะกลาววา “กอนทจะไปแกคนอน เราควรแกท่ตวเองกอน”
ั
่
ี
ุ
ี
่
ื
กอนจะไปโทษคนอนวา “เขาทําใหเราเจ็บปวด” เราควรถามตวเองกอน
่
ั
ื
วา “เปนเพราะตัวเราทําตัวเองหรือเขาทําเราเจ็บปวดกันแน”

