Page 105 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 105

๙๘                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์




                                                                   ั
                     ี
                                                        ่
                                                       
                                                        ื
         เชื่อในความดของตัวเองเลย ฉะนั้นกอนจะเรียกรองผูอน ตองถามตวเอง
                                
                                   ี
                                 ี
                                                                     ี
                                                                     ่
         กอนเสมอ ถาตัวเองยังไมมท่แทจริง การใหของเรา จะเปนการใหทไม 
         บริสุทธิ์ แตเปนการใหที่หวังผล
                              
               ถาใจเราเต็มไปดวยความโลภ ความเกลียด ความอยาก ความ
                     ่
                     ื
                            ็
                                                   
                                                                    
                                 
                                     ่
         ขาดแคลน เมอในใจเตมไปดวยสิงเหลานี้ เราจะไมสามารถใหธรรมแกใคร
                                         ิ
         ได เพราะตัวเรายังขาด ตัวเรายังไมอ่ม เรายังไมสุข เวลาเราไปอยูกับใคร
                                 ิ่
         เราจะไมสามารถทําใหผูอื่นอมและสุข รูสึกไมขาดได แตถาในใจของเราเต็ม
                                            ํ
                                               ี
                                          ุ
                                   ี
                                       ํ
                                                            
                                                              ็
         แลว สุขแลว สงบแลว ทกสิงท่เราทา ทกคาทเราพด กจะมแตเตม สงบ สุข
                                                          ี
                                               ่
                                                   ู
                                                      ็
                              ุ
                                ่
         ไมมีคําวาเรียกรอง ไมมีคําวาคาดหวัง ไมมีคําวายึดถือ จะมีแตคําวาใหจริงๆ
         ความสุขก็จะอยูตรงนี้ทันทีที่ไดพูด ทันทีที่ไดคิด
               ธรรมะจึงสอนวา กอนจะไปเรียกรองใคร หรือไปวาใครท่ทาใหเรา
                                                                 ํ
                                                               ี
           ุ
             
         ทกขและโกรธ ใหถามตวเองกอนวาเราแอบเพาะเชื้อความโกรธและความ
                             ั
                                       ี
         ขาดแคลนไวในใจหรือไม เพราะไมมใครจะทําใหเราโกรธได นอกจากเราจะ
                                                             ี
         มีเชื้อโกรธนี้อยูขางใน ใครจะทําใหเราโลภได ถาเราไมมความอยาก
         อยูขางใน  ตองกลับมาสูหนึงเหมอนเดมคอขอบคุณและพอ ถาไมขอบคณ
                                     ื
                                                                     ุ
                                                             
             
                                 ่
                    
                              
                                            ื
                                          ิ
         ไมรูจักพอ อยูกับใครทานก็ทําใหคนอื่นทุกขได เพราะเราจะขอไมจบสิ้น
               พระพทธะกลาววา “กอนทจะไปแกคนอน เราควรแกท่ตวเองกอน”
                                                              ั
                                                 ่
                                  
                                                                   
                                                             ี
                    ุ
                                      ี
                                      ่
                                                 ื
                                             
                                                                    
           
         กอนจะไปโทษคนอนวา “เขาทําใหเราเจ็บปวด” เราควรถามตวเองกอน
                          ่
                                                               ั
                          ื
         วา “เปนเพราะตัวเราทําตัวเองหรือเขาทําเราเจ็บปวดกันแน”
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110