Page 133 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 133
๑๒๖ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ํ
ิ
หากวาธรรมสองขอนี้ ยังไมทาใหศษยพนทกขและเขาถงธรรมได
ึ
ุ
ิ
่
้
ศษยเคยไดยินไหมวา ในโลกนี้ไมมีสิงใดสมบูรณแบบ ฉะนันเปนไปไดไหมท ่ ี
คนเราเกิดมาไมเคยเจ็บ ไมเคยโดนดา และจะไมตาย ในโลกนี้ไมมคนทถก
่
ี
ู
ี
้
ี
ี
ิ
สาม หรือภรรยาทิงมไหม(ไมม) ถูกคนยืมเงนแลวไมใช (ม) ฉะนั้นถาเรายัง
ี
ี
ทําใจไมไดวาสิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดี เชนนั้นศิษยก็จําตอไปวา “ในโลกนี้ไมมีใคร
สมบูรณแบบ และในโลกนี้ไมมีชีวิตใครที่สมบูรณทุกอยาง”
อาจารยยังมีอีกขอหนึ่งใหศษยจําไววา ชีวิตเรามีอยูขณะเดียว คือ
ิ
่
่
ื
ขณะนี บางครั้งทเรารับไมไดเพราะมันไมเหมอนเมอกอน มนเปลียนแปลง
ื
ั
้
ี
่
ฉะนั้นธรรมอีกอันหนึ่งทศิษยตองย้ําเตือนก็คอมีแตขณะนี้ พอถึงพรุงนี้กเปน
ื
็
ี่
ขณะนี้ของพรุงนี้ใชไหม
แลวเม่อเราเขาใจธรรมทงหมดนี้ เราก็จะรูวา ใดๆ ในโลกท่เกิดขน
ั
ี
้
้
ื
ึ
่
ื
่
ลวนเปนเชนนั้นเอง เมอใดเขาใจความเปนเชนนั้นเองเมอนันเขาใจคาวา
ํ
ื
้
ึ
ั
ื
ี
ธรรมในตวตน พบธรรมในตวตน ไมกอกรรมอกตอไป เม่อศิษยรูถงขนาดนี ้
ั
ิ
ิ
พอถึงเวลาศิษยมีปญญาคดไดตลอดไหม ปญญาเกิดไดดวยการพนิจ
พิจารณา ดวยการเพงพิจารณาจนบังเกิดธรรม
ี
การเขาใจธรรมแลวเกดปญญาจะดตรงไหน อาจารยจะบอกงายๆ
ิ
่
ี
ิ
่
้
ิ
็
ิ
ิ
่
สมมตวาอาจารยตบหนาเขา แลวศษยกคดในใจวา สิงใดเกดสิงนันด สิงใด
เกิดสิ่งนั้นดับ ทุกขสิ่งลวนเปนเชนนั้นเอง ไมมีใครสมบูรณแบบ ถูกตบบางก ็
ไมเปนไร ถามวามันลางหมดใจไหม (ไม) เพราะเรายังคิดจึงยังไมหมดใจ ถา
ั
ิ
ทาตามคําสอนของอาจารยเราไมคด เกิดแลวดบไป แลวเราไมคด มนกจะ
ํ
ิ
็
ั
้
ไมม แลวทาไดอยางนันไหม แลวศษยเคยไดยินไหมวาทาไมคนเราถงตองม ี
ํ
ี
ิ
ึ
ํ

