Page 14 - เพชรพระอุมา เล่ม 1
P. 14
14
นั่นเปนประโยคแรกของ ม.ร.ว.หญิงดาริน ที่เขาไดยินเปนครั้งแรก หลอนโพลงออกมา
อยางรําคาญ ชะโงกตัวมาเขี่ยเถาบุหรี่แรงๆ
“ก็บอกไปซิคะวา นายชด ประชากร อะไรนั่น ที่แทจริงก็คือนองชายของพี่ใหญ และ
พี่ชายของนอยเอง เราตองการสืบเพื่อติดตามหาตัวบุคคลที่ใชชื่อปลอมอยางนี้ และถาเปนไปไดเรา
ตองการวาจางนายพรานใหญอยางเขาใหเปนคนนําทาง”
ระหวางที่รพินทรยิ่งงุนงงหนัก พี่ชายหันไปมองดูนองสาวดวยสายตาตําหนิ พึมพําบน
อะไรออกมาเบาๆ หญิงสาวหัวเราะแปรงๆ รูสึกวาหลอนจะรําคาญวงสนทนานี้เต็มที ลุกขึ้นเดินสูบ
บุหรี่ไปยืนดูวิวอยูที่หนาตางเสีย ม.ร.ว.เชษฐาหันมาทางจอมพรานอีกครั้ง
“ขออภัยนะครับ นองสาวของผมออกจะเปนคนใจรอนสักหนอย เขาเปนอยางนี้มาแต
ไหนแตไรแลว นองสาวคนเล็กของพี่ๆ ลูกสาวคนเล็กของพอแม ฤทธิ์เดชก็เลยมากเสียยิ่งกวาเสือดํา
ที่หลุดกรงเมื่อตะกี้นี้เสียอีก”
พ.ต.ไชยยันตสอดมาเบาๆ เหมือนจะบนกับตัวเอง แสดงถึงความคุนเคยสนิทสนมกันมา
อยางมากมาย หลอนดูเหมือนจะไดยินเสียงนินทาของเพื่อนชาย รองตอบมาทั้งๆ ที่ยังยืนกอดอก
ทอดสายตาดูอะไรอยูที่หนาตาง
“อยามาทําปากมากไปนะไชยยันต แผลไสติ่งของเธอที่ฉันเปนคนผาไว มันอาจกําเริบ
ขึ้นมาเมื่อไหรก็ได พี่ใหญก็เหมือนกัน เปนตัวการตนเหตุเรื่องยุงทีเดียว ก็ไมเพราะพี่ใหญทะเลาะ
กับพี่กลางอยางรุนแรงหรอกเหรอ ทานพอก็เขาขางพี่ใหญทุกอยาง จนกระทั่งพี่กลางตองซัดเซ
พเนจรออกจากบาน กลายเปนคนสาบสูญไปเชนนี้ ขณะนั้น นอยไมไดอยูเมืองไทยรวมเห็น
เหตุการณอยูดวย ถานอยอยู นอยจะไมมีวันเขาขางพี่ใหญอยางเด็ดขาด และพี่กลางก็คงจะไมซัดเซ
ไปถึงเพียงนี้ ปานนี้จะเปนยังไงบางก็ไมรู”
พี่ชายนิ่งเงียบ
เพื่อนชายยนหนา แลวหัวเราะหึๆ ไมไดตอบอะไรอีกทั้งสิ้น
นายอําพล ผูอํานวยการบริษัท ‘ไทยไวลดไลฟ’ หัวเราะออยๆ ทาทางเต็มไปดวยความ
พินอบพิเทาเอาอกเอาใจ ดูหลอนจะเปนที่เกรงใจของทุกคน โดยเฉพาะอยางยิ่งการมาของบุคคลทั้ง
สามนี้ เปนการมาที่ไดรับการตอนรับขับสูจากนายอําพลอยางเต็มที่ อันแสดงถึงวาเคยมี
ความสัมพันธเคารพนับถือกันมากอนเปนทุนเดิม
เดี๋ยวนี้แมจะยังจับตนชนปลายอะไรไมถูกนัก รพินทรก็พอจะเดาไดรางๆ วาอะไรเปน
อะไร
หมอมราชวงศหญิงดาริน ยังคงยืนพิงอยูที่หนาตาง หันหนาลงไปยังเบื้องลางอันเปน
บริเวณกรงดักสัตว ตะวันบายสาดจับรางเพรียวระหงของหลอน ทําใหสังเกตชัดไดหมดทุกสวนสัด
ถนัดตากวาขณะที่นั่งอยู สูงเกินกวาขนาดรายเฉลี่ยทั่วไปของหญิงไทยเล็กนอย ไหลผึ่ง เอวกิ่ว
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)