Page 18 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

18

เพราะบาดแผลจากเขาของกระทิง หลังจากที่ไดเลาเรื่องราวเหลานี้ใหผมฟง ขณะที่แกเลาเรื่องนี้ให

ผมฟงนั้น เปนคืนวันหนึ่งที่เรานั่งหางดักยิงเสือที่จะลงมากินซากชางอยูดวยกัน เราคุยกันสารพัด
เรื่องเปนการฆาเวลารอใหพระอาทิตยขึ้น เพราะเชื่อแนวาคืนนั้นฤกษไมดีเสียแลว จะอยางไรเสีย ไอ

ลายตัวขนาดแปดศอกที่เราตามพิฆาตมันมาตลอดสองอาทิตย คงจะไมลงมากินซากชางในคืนนั้น

แนๆ ผมชวนแกคุยเลาใหฟงถึงพิษสงของลูกระเบิดจากเครื่องบินที่ผมเคยเห็นในสมัยเด็กๆ ตอน
สงครามโลกครั้งที่สอง”

“นี่แนะ”

ทันใดนั้น แกก็พูดขัดลําขึ้น
“ผมจะเลานิทานใหคุณฟง พิลึกกึกกือกวาที่คุณเลาใหผมฟงเสียอีก จะฟงไหมละ”

ผมยิ้ม แลวก็พยักหนา แกก็เริ่มตนเลาใหผมฟงถึงเหตุการณตางๆ เกี่ยวกับนครลี้ลับหลง

สํารวจ ประเภทเดียวกับนครลับแล ยังดินแดนอันหางไกลทามกลางปาลึก เรื่องที่แกเลาใหฟง เปน

เรื่องของความเจริญรุงเรืองในสมัยโบราณ กอนที่ประวัติศาสตรจะมีการจารึก และมหาสมบัติลี้ลับ
เกาแกดึกดําบรรพซึ่งในปจจุบันถูกกลืนหายเขาไปในความมืด และความปาเถื่อนของดินแดนอันลี้

ลับนั้น ถึงแมจะฟงในลักษณะนิทาน ผมก็เงี่ยหูฟงแกอยางตั้งอกตั้งใจฟง ขอความเหลานั้น มันฝง

แนน สะกิดเตือนอยูในความทรงจําผมมาตลอด จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ เหมือนภาพฝนประทับใจอันยาก
ที่จะลืม

ครั้นแลว ในทันทีทันใดนั้น หนานไพรก็ถามผมวา

“นี่ คุณเคยไดยินชื่อ ‘ขุนเขาพระศิวะ’ ซึ่งอยูทางดานตะวันตกเฉียงเหนือของสันเขา

ตะนาวศรีมาบางไหม?”
ผมตอบแกไปอยางขันๆ วา ไมเคยไดยินชื่อภูเขาที่แกวาและอธิบายใหแกฟงวา ภูเขาชื่อ

ชนิดนั้น ไมเคยปรากฏอยูในแผนที่ของภูมิศาสตร

“อาว! นี่แหละ คุณเปนเด็กรุนหลัง เปนคนสมัยใหม จะไปรูอะไร”
หนานไพรกลับยิ้มเยาะผม

“ขุนเขาพระศิวะ ก็คือสถานที่เก็บสมบัติของพระอุมา ในนั้นเต็มไปดวยสิ่งมีคานานาชนิด

รวมทั้งเพชรพลอยแกวแหวนเงินทองเปนตุมๆ ไหๆ แตนั่นแหละนะ ตอใหคุณบุกบั่นเดินทางไป

ดวยความพยายามสักเพียงใดก็ตาม ถาโชคไมเปนของคุณ บุญวาสนาไมถึง คุณก็จะไมมีวันเห็นภูเขา
ลูกนี้ไดเลย พวกภูตผีปศาจเจาปาเจาเขา จะปดบังอําพรางไวไมใหใครมองเห็น มันเปนภูเขา

ศักดิ์สิทธิ์”

“ลุงไปเอานิทานหลอกเด็กเรื่องนี้มาจากไหน?”
ผมถาม

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)