Page 44 - เพชรพระอุมา เล่ม 1
P. 44
44
สมบูรณพูนสุขของหลอนเอง หลอนคงอยูในอาการทอดอารมณเฉย เหมือนจะไมเห็นวาเขาไดกาว
เขามา
“นอยเขาเปนคนจัดการขึ้นทั้งนั้น” ม.ร.ว.เชษฐาบอก “เขาบอกวา ค่ําวันนี้เขาจะขอเปน
เจาภาพเลี้ยงฉลองในการเซ็นสัญญา ยอมเปนผูนําทางของคุณ หรือจะพูดใหตรงที่สุดก็คือ ฉลองใน
การที่ชีวิตของเราทั้งหมด จะไปรวมเผชิญกับเหตุการณที่เรายังไมสามารถทํานายไดถูกในอนาคต
เบื้องหนา”
รพินทรเบิกตาตื่นเล็กนอย หันไปทางดาริน ผูไมมองสบตาเขา แลวกมศีรษะ
“เปนความกรุณาเหลือเกินครับคุณหญิง ผมขอรับเชิญนี้ดวยความยินดี”
“ฉันนึกวาฉันจะทําความรําคาญ ไมพอใจใหคุณเสียอีก”
ดารินพูดชาเย็น พรอมกับลุกขึ้นยืน รพินทรหัวเราะขันๆ ขยับเกาอี้หัวโตะใหกับหลอน
หญิงสาวทรุดกายลงนั่งพรอมกับบอกขอบคุณเรียบๆ ม.ร.ว.เชษฐานั่งที่หัวโตะอีกดานหนึ่ง รพินทร
และไชยยันตนั่งตรงขามกัน
การรวมรับประทานอาหารค่ํามื้อนั้น เต็มไปดวยรสชาติอันนาตื่นใจสําหรับสามชาย ผูมี
ความรูสึกเหมือนรูจักสนิทสนมกันมานาน รพินทรสุภาพออนโยน และสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยูใน
ฐานะลูกจาง โดยไมมีอะไรบกพรอง ทั้งหมดสนทนากันไปพลาง เวนดารินคนเดียวที่รับประทาน
อยูเงียบๆ ขณะที่สามชายชนแกวและดื่มใหแกกัน หลอนก็ไมไดรวมดวย เพียงแตคลึงแกวไวนใน
มือเฉย รพินทรชูแกวขึ้นใหแกหลอน
“สําหรับคุณหญิงดาริน ผูกรุณาเปนเจาภาพเลี้ยงผม” แลวก็ดื่มรวดเดียวหมด
หลอนดูเหมือนจะเลิกคิ้วงามขางหนึ่งขึ้นนอยๆ กระดกแกวไวนขึ้นนิดๆ แลวจิบ
“เซเรเนดบทนี้ไพเราะมากนะครับ โดยเฉพาะอยางยิ่ง ในบรรยากาศอยางนี้”
เขาชวนหลอนพูดอยางเอาใจ เพราะเห็นนั่งเฉยอยูตลอดเวลา
“ออ! คุณเขาใจคุณคาของดนตรีเหมือนกันหรือ?”
ดารินถามเรียบๆ พรานใหญแทบจะสําลักไวน
“ไมเขาซึ้งถึงนักหรอกครับ เพราะสิ่งแวดลอมในชีวิตอยางผม ทําใหไมมีโอกาสอภิรมย
กับมันนัก ผมเคยไดรับของขวัญจากคุณอําพลชิ้นหนึ่ง เปนวิทยุทรานซิสเตอรอยางดี สําหรับเอาไว
ใหผมนําติดตัวในเวลาตระเวนปา แตนาเสียดายเหลือเกิน พวกชางปามันชวยกันกระทืบวิทยุของผม
พังหมด ตอนที่มันเขามาเยี่ยมแคมปผม ในขณะที่ผมไปนั่งหาง ตั้งแตนั้นผมก็เลยไมมีดนตรีฟง”
พี่ชายกับเพื่อนชายของหลอนหัวเราะครื้นเครง ดวยอาการพูดแบบหนาตายของเขา แตดา
รินยักไหล
หลังอาหาร อันเปนเวลาที่นั่งพักผอนอยูกับกาแฟ และบรั่นดี หลอนก็หันมาถามเขาแทรก
การสนทนาอื่นๆ ขึ้นวา
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)