Page 192 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team
P. 192

DVI  16-10-2007  09:42  Pagina 192







                               zaak via foto’s op mijn bureau zit te reconstrueren. Alsof de lens
                               een natuurlijke barrière vormt en de foto’s een directe confron-
                               tatie. Dan is het veel moeilijker om afstand te nemen.
                                  Ook in de zaak-Fourniret was dat zo. Voor de agenten die het
                               onderzoek  leidden,  was  het  eigenlijk  veel  moeilijker  dan  voor
                               ons. Wij hadden ons materiaal, zij moesten het doen met de ge-
                               tuigenissen  en  de  emoties  van  mensen.  Wij  hadden  natuurlijk
                               ook  contact  met  mensen,  maar  het  waren  speurders  en  magis-
                               traten.  Het  menselijke  aspect  kwam  wel  terug  in  de  briefings,
                               maar  voor  ons  was  dat  duiding.  We  werden  er  niet  rechtstreeks
                               mee geconfronteerd.


                               Supermensen
                               Voor  een  stuk  zijn  we  inderdaad  rationeel  en  heel  technisch  in-
                               gesteld, maar niet altijd. Zo wordt er van het labo ook verwacht
                               dat het soms bij autopsies aanwezig is om bijvoorbeeld foto’s te
                               nemen.  Voor  een  autopsie  op  een  volwassene  vinden  we  altijd
                               genoeg  kandidaten.  Maar  voor  een  autopsie  op  een  kind,  dat  is
                               wat anders.
                                  Zo herinner ik mij een bijzonder vreemde zaak van een jong
                               meisje  dat  aan  een  gesprongen  blindedarm  was  overleden.  De
                               arts  die  haar  overlijden  vaststelde,  zag  echter  ook  sporen  van
                               mishandeling. De wagen ging aan het rollen. Het getuigenis van
                               de ouders, mensen die niet op de eerste rij stonden toen het ver-
                               stand  werd  uitgedeeld,  was  eensluidend.  Het  meisje  had  zich
                               niet lekker gevoeld, had het bewustzijn verloren en om haar bij
                               te  brengen  hadden  haar  ouders  haar  hoofd  in  water  onderge-
                               dompeld.  Je  moet  maar  op  het  idee  komen.  De  speurders  ge-
                               loofden die uitleg niet en de onderzoeksrechter gelastte een lijk-
                               schouwing.  Het  was  een  hel  om  daar  bij  te  zijn,  ik  moest  me
                               emotioneel  helemaal  ‘afblokken’.  De  autopsie  bevestigde  het
                               verhaal van de ouders en ik ging compleet kapot naar huis. Op
                               dat moment moet je, als speurder én als mens, vertrouwen heb-



                                                           192
   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197