Page 276 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 276

wordt door het Labo van de Technische en Wetenschappelij-
ke Politie voor onderzoek meegenomen. Als we het lichaam,
of wat ervan overblijft, vervoeren, dan stoppen we het hoofd,
de handen en eventueel ook de voeten in papieren zakken.
Zo verhinderen we dat sporen zoals tanden, vingernagels of
schraapsel onder de nagels, door het vervoer zelf verloren
zouden gaan.

De psychologische belasting

Het werk dat we doen laat zijn sporen na. Om te verhinderen dat
de leden van het team een posttraumatisch stresssyndroom
(PTSS) oplopen worden enkele preventieve maatregelen geno-
men. Bij de rekrutering van de kandidaat vindt er een psycholo-
gische screening plaats, gevolgd door een interview om zijn mo-
tivatie en zijn mensbeeld te achterhalen. Als we vaststellen dat
het DVI-werk voor hem of haar een te zware belasting zou kun-
nen zijn, wordt de kandidaat niet aangenomen. Alleen al om hem
tegen zichzelf te beschermen. Ook tijdens de basisvorming en de
voortgezette opleidingen komt het thema ‘omgaan met stress’
regelmatig aan bod.
Verder waken we er tijdens een operatie over dat het DVI-lid
dat instaat voor de post-mortembeschrijving niet in contact
komt met nabestaanden. Dezelfde regel geldt voor de ante-mor-
teminzamelaar: hij of zij zal niet in contact komen met de stof-
felijke resten. We kijken er ook op toe dat de werkomgeving zo
rustig mogelijk wordt gehouden. Dus niet te veel heen-en-weer-
geloop van kijklustigen die geen meerwaarde bieden. Dit is niet
altijd zo gemakkelijk te verwezenlijken want ook bij de ‘officials’
zijn er soms weleens ramptoeristen te bespeuren.
Tijdens zo’n operatie is het ook onze permanente zorg om de
kleine signalen waar te nemen die erop kunnen wijzen dat het
voor de een of de ander nu wel even genoeg is geweest. Daar-
naast zorgen we ervoor dat er een sfeer heerst waar men weder-

276