Page 207 - Przejdz_na_wyzszy_poziom_t1_flipingbook online

VI. W śWIECIE OPOWIEśCI

(miasto) opuszczali je gromadami. Wielu z nich chętnie zatrzymywało się
u . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (Piast) w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (gościna). W koń-
cu gospodarze zaczęli się obawiać, że nie wystarczy im . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(żywność), ale o dziwo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (zapasy) nie ubywało. Wszyscy
chwalili . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (Piast), że taki gospodarny, ale ten zoriento-
wał się, iż to zasługa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (wędrowcy), którzy pozostawili
mu błogosławieństwo boże.
8. Ponieważ ludzie mieli już dość rządów Popiela, a widzieli, że Piastowi sam
Bóg błogosławił, postanowili osadzić go na tronie w Kruszwicy. Odtąd Piast miał
szczęśliwie rządzić . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (swój lud).

Ćwiczenie 19
W poniższej polskiej legendzie wpisz brakujące wyrazy zgodnie z sensem i zasa-
dami gramatycznymi.

legenda o Smoku Wawelskim

Dawno, dawno (1). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w gro-
dzie Kraka panował (2). . . . . . . . . . . . . . . . . . . strach.
Pod zamkiem (3). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . bo-
wiem olbrzymi i okrutny smok. Każdego dnia
okoliczni mieszkańcy musieli (4). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mu kilka krów, by-
ków, owiec lub ostatecznie drobiu. W końcu znudziło mu się zwierzęce jadło
i (5). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ofiar z ludzi.
Najodważniejsi śmiałkowie (6). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . rozprawić się z żar-
łocznym potworem, ale po pojedynku (7). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . smokiem
stawali się jego obiadem lub kolacją. Ani mądry (8). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., ani
jego najmądrzejsi doradcy nie potrafili znaleźć (9). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . z tej
sytuacji.
W tym czasie w okolicach Wawelu (10). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mło-
dy szewczyk imieniem Skuba. A że był dobrym chłopcem, to postano-
wił (11). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . sposób na zniszczenie smoka. Pewnego
(12). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . stanął przed królem i rzekł:
– Pozwól królu, że pokonam smoka.
– Ty? – zdziwił się Krak, bowiem żal mu się (13). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . dzielne-
go chłopca. Nie mając innego wyjścia, (14). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . na jego prośbę.
Skuba nie marnował czasu. Od razu (15). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . do ro-
boty. Wypchał skóry baranie siarką i smołą, a (16). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . za-

207