Page 311 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser

D. Tworzenie żeńskich form rzeczowników

2. Zasady składniowe
A. Coraz częstsze stają się określniki rodzaju żeńskiego:
Une architecte, la comptable, cette présidente.
Obowiązują one także w przypadku nazw wieloczłonowych:
Une agent de change.

B. Przymiotniki i imiesłowy pozostające w związku z formą żeńską rzeczownika są z nim
uzgadniane. Postępuje się tak również w przypadku złożonych nazw zawodów:
Une conseillère principale, une contrôleuse adjointe, une ingénieur technicienne, une
première assistante, la doyenne s’est montrée intéressée, la présidente directrice géné‑
rale.

Annexe II

Zalecenia ogólne Rady Najwyższej Języka Francuskiego dotyczące tworzenia
żeńskich form nazw zawodów, funkcji lub tytułów obcego pochodzenia:

1. zalecenie
Gdy nazwy zawodów, funkcji i tytułów są obcego pochodzenia, zaleca się stosowanie
francuskich odpowiedników oraz tworzenie rodzaju żeńskiego zgodnie z zasadami
określonymi w aneksie I:
Powiemy zatem raczej: une joueuse de tennis niż une tenniswoman.

2. zalecenie
W ofertach pracy bądź ogłoszeniach, określonych przez art. 3 uchwały dotyczącej
zasad tworzenia rodzaju żeńskiego rzeczowników będących nazwą zawodu, funkcji,
stopnia lub tytułu, zaleca się, aby forma żeńska figurowała zawsze w całości obok
formy męskiej (np.: nous recherchons un mécanicien ou une mécanicienne). Odradza się
używania sformułowań typu un(e) mécanicien(ne) lub un mécanicien (H/F – homme/
femme).

3. zalecenie
W innych tekstach, określonych przez art. 1 uchwały dotyczącej zasad tworzenia
rodzaju żeńskiego rzeczowników będących nazwą zawodu, funkcji, stopnia lub tytułu,
zaleca się unikanie sformułowań, które mogłyby dyskryminować kobiety. W tym celu
zaleca się, aby nie nadużywać rzeczowników w rodzaju męskim. Jednocześnie przy-
pomina się, że rzeczowniki w rodzaju męskim mogą odnosić się również do kobiet
(np.: les étudiants sont inscrits d’office aux examens = studenci (obu płci) są automaty-
cznie wpisywani na listy egzaminacyjne).

4. zalecenie
Należy zwrócić uwagę, aby stosowanie żeńskich form rzeczowników nie utrudniało
rozumienia całości tekstu.
Dlatego też zaleca się, by nie nadużywać w pisowni sformułowań, które nie mają
odpowiedników w języku mówionym (np. l’étudiant(e), l’étudiant‑e, l’étudiant/l’étu‑

311