Page 109 - Thai Heritage from Space_ebook
P. 109

14 ํ 34’ N
                 14 ํ 34’ N
                102 ํ 59’ E
                102 ํ 59’ E


                                                                                           “สระ” “พัง” “ตระพัง” และ “บำรำย”
                              อ่างเก็บนํ้าหนองบัวลาย                             14 ํ 32’ N
                                                                                 102 ํ 58’ E
                                                                                                 “สระ” “พัง” หรือ “ตระพัง” และ “บำรำย” เป็นรูปแบบ
                                                                                           ภูมิลักษณ์วัฒนธรรมเห็นในรูปถ่ำยทำงอำกำศและภำพจำก
                                                                                           ดำวเทียมเป็นแนวคันดินเป็นเส้นตรงล้อมรอบบริเวณบรรจบ
                                                                                           กันเป็นรูปสี่เหลี่ยมแบบจัตุรัสหรือแบบผืนผ้ำ  สร้ำงขึ้นใช้
                                                                                           ประโยชน์เพื่อกักเก็บและยกระดับน�้ำ “สระ” “พัง” หรือ “ตระพัง”
                                                                                           และ  “บำรำย”  ใช้เรียกแตกต่ำงกันอย่ำงไร  ยังไม่มีควำม
                                                                                           ชัดเจน
                                                                                                 “สระ พัง หรือตระพัง” เป็นกำรขุดลึกลงไปในพื้นดิน
                                                                                           เพื่อกักเก็บน�้ำใช้ส�ำหรับชุมชนโดยรับน�้ำจำกพื้นดิน  หรือ
                                                                                           ที่ซึมมำจำกใต้ดิน  มีคันดินหรือก่ออิฐเป็นพนังล้อมรอบ
                                                                                  N
                                                                                           หรือมีขนำดใหญ่เรียกว่ำ “บำรำย” ก็มี
                                                                                                 “บำรำย” อำจเรียกเพี้ยนเป็น “บัวลำย” เป็นกำรขุด

                              14 ํ 31’ N                                         300 m.    คันดินล้อมรอบบริเวณ เพื่อกักเก็บและยกระดับน�้ำในระบบ
                              102 ํ 57’ E                                    © GISTDA_2013  กำรชลประทำนแบบบำรำย โดยรับน�้ำจำกคลองด้ำนหนึ่ง แล้ว
                                                                                           ยกระดับน�้ำให้ไหลออกไปตำมแนวคลองอีกด้ำนหนึ่ง แตกต่ำง
                                                                                           ไปจำกตระพัง โดยไม่จ�ำเป็นต้องขุดลึกลงไปเพื่อรับน�้ำจำกใต้ดิน
                              ตระพังปราสาทเมืองตํ่า                              14 ํ 30’ N
                                                                                 102 ํ 59’ E  ตระพังบำงแห่งใช้ยกระดับน�้ำให้ไหลออกไปตำมแนวคลอง
                                                                                           เพื่อกำรชลประทำนในลักษณะเดียวกันกับบำรำยได้เช่นกัน
                                                                                           ตัวอย่ำงเช่น กำรตั้งถิ่นฐำนบริเวณพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์
                                                                                                 บำรำยที่บ้ำนหนองบัวลำย สร้ำงบนที่รำบเชิงเขำด้ำน
                                                                                           ตะวันออกของภูเขำไฟพนมรุ้ง  รับน�้ำจำกคลองที่ขุดตำมแนว
                                                                                           เชิงเขำยกระดับน�้ำสูงขึ้นและส่งต่อไปตำมแนวคลองถึงชุมชน
                                                                                           ตั้งอยู่ทำงทิศตะวันออกบนระดับพื้นดินที่ต�่ำกว่ำ สันนิษฐำน
                                                                                           ได้ว่ำสร้ำงขึ้นในสมัยเดียวกันกับตระพังที่บ้ำนปรำสำทเมืองต�่ำ
                                                                                                 ตระพังที่บ้ำนปรำสำทเมืองต�่ำ  สร้ำงขึ้นควบคู่กับ
                                                                                           เทวสถำนหินทรำยที่แกะสลักสวยงำม ขุดลึกใช้กักเก็บน�้ำส�ำหรับ
                                                                                           ชุมชน มีศิลำแลงก่อปิดเป็นผนัง และก่อขอบดินสูงเป็นพนัง
                                                                                           รับน�้ำจำกคลองที่ระบำยจำกเนินทำงด้ำนใต้และระบำยน�้ำออก
                                                                                           ทำงด้ำนเหนือ มีขนำดกว้ำง-ยำวประมำณ ๑,๐๑๐ x ๔๐๐ เมตร
                                                                                           มีแนวยำวตำมแนวอำซิมุท  ๗๙  องศำ  เบนจำกแนว
                                                                                           ตะวันออก - ตก ๑๑ องศำ “ปรำสำทเมืองต�่ำ”  มีผังด้ำน
                                                                                           แกนยำวเป็นแนวตั้งฉำกกับแกนยำวของตระพัง ไม่ได้หันหน้ำ
                                                                                  N
                                                                                           ตรงไปตำมแนวทิศตะวันออกตำมควำมเชื่อทั่วไปที่มีต่อ
                                                                                           กำรสร้ำงศำสนสถำน  แต่หันหน้ำเข้ำหำเป็นแนวตั้งฉำกกับ
                                                                                 300 m.
                              14 ํ 29’ N                                                   ตระพังที่สร้ำงขึ้นใช้ประโยชน์ดังกล่ำว
                              102 ํ 58’ E                                    © GISTDA_2013       กำรก�ำหนดอำยุวิเครำะห์จำกตัวอักษรในจำรึกพบ
                                                                                           ที่ปรำสำทเมืองต�่ำ เทียบได้กับจำรึกซึ่งพบที่ปรำสำทหินพนมวัน
                              ปราสาทพนมรุ้งบนปากปล่องภูเขาไฟ                     14 ํ 32’ N  ต�ำบลบ้ำนโพธิ์ อ�ำเภอเมือง จังหวัดนครรำชสีมำ และจำรึก
                                                                                 102 ํ 56’ E
                                                                                           สด๊กก๊อกธม ที่พบในปรำสำทเมืองพร้ำว ต�ำบลโคกสูง อ�ำเภอ
                                                                                           โคกสูง จังหวัดสระแก้ว เชื่อว่ำปรำสำทเมืองต�่ำสร้ำงในสมัย
                                                                                           เดียวกันกับจำรึกทั้งหมด อยู่ในช่วงสมัยปลำยศตวรรษที่ ๑๖
 ตระพังปราสาทเมืองตํ่า                                                                     (พ.ศ. ๑๕๙๘)











                              14 ํ 31’ N
                              102 ํ 56’ E                                    © GISTDA_2013
                   N



                  500 m.                                                                                                       l  95  95
   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114