Page 303 - Thai Heritage from Space_ebook
P. 303

12 ํ 40’ N
                                                                                                                             102 ํ 12’ E













                                                         เมืองจันทบุรี        เมืองจันทนิมิตร






                                                   เมืองโบราณบ้านตรอกประดู่



                              ค่ายเนินวง                                                              เมืองเพนียด
                             (โยธานิมิตร)





































                                                                                                                               N



                                                                                                                             1.5 km.
                                                                                                                         © GISTDA_2011




               บ�าเหน็จรางวัลแก่ทหารข้าราชบริพารถ้วนหน้า รวบรวมไพร่พลไทยจีนและต่อเรือรบได้กว่าร้อยล�า ช่วงเวลานั้นพม่าเข้ายึดพระมหานครเผาผลาญบ้านเรือนราษฎรปราสาท
               ราชวังกวาดต้อนผู้คนขนทรัพย์เงินทองกลับพม่าหมดสิ้นทิ้งให้พระนายกองเป็นใหญ่คุมค่ายที่โพธิ์สามต้นและธนบุรี


                     “...ครั้นถึง ณ เดือน ๑๑ ในปีกุน นพศก (พ.ศ. ๒๓๑๐) นั้น จึงเสด็จยำตรำพลทัพเรือร้อยล�ำเศษ พลทหำรประมำณห้ำพัน ยกจำกเมืองจันทบูรมำทำงทะเล
               ....ให้หยุดทัพเรือเข้ำประทับ ณ เมืองชลบุรี แล้วให้จับหลวงพลและขุนอินเชียงซึ่งร่วมคิดกระท�ำโจรกรรมด้วยกันนั้นประหำรชีวีตเสีย...แล้วก็เสด็จยกพลทัพเรือเข้ำมำ
               ทำงปำกน�้ำเมืองสมุทรปรำกำรถึงเมืองธนบุรี ฝ่ำยเจ้ำทองอินซึ่งพม่ำตั้งไว้ให้รักษำเมืองธนนัั้น ก็พำพวกพลออกต่อรบประมำณครู่หนึ่งก็แตกพ่ำย...แล้วตรัสสั่งให้เร่งรีบ
               ยกทัพเรือขึ้นไป ณ กรุงในเพลำกลำงคืน...
                     “...ครั้นรุ่งเช้ำเป็นวันเดือน ๑๒ ข้ำงขึ้น เพลำสำมโมงเศษ ให้พลทหำรยกเข้ำตีค่ำยโพธิ์สำมต้น...รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง จึงด�ำรัสใหัทัพจีนกองหน้ำยกเข้ำตีค่ำย
               พระนำยกอง พระนำยกองก็คุมพลทหำรออกต่อรบ รบกันตั้งแต่เช้ำจนเพลำเที่ยง พวกพระนำยกองพ่ำยหนีเข้ำค่ำย ทัพจีนไล่ติดตำมเข้ำไปในค่ำย พระนำยกองสู้รบ
               จนตัวตำยในค่ำยนั้น...ที่เหลือก็แตกหนีไป...”
                                                                                    (พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา, กรมศิลปากร พ.ศ. ๒๕๔๘)

                                                                                                                               l  289  289
   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308