Page 345 - Thai Heritage from Space_ebook

06 ํ 57’ N “ลุ่มน�้าปัตตานี”
101 ํ 23’ E
(1) ทางผ่านสู่อินเดียของพระสงฆ์จีนอี้จิง

ภิกษุจีนอี้จิงเดินทางจากเมืองจีนไปสืบพระศาสนาในประเทศอินเดีย ปฏิบัติธรรมและเสาะหาพระคัมภีร์เป็นเวลา ๑๗ ปี
พ.ศ. ๑๒๑๔ ออกเดินทางจากเมืองกวางตุ้งไปยังประเทศอินเดีย โดยพักอยู่ที่นครในดินแดนศรีวิชัย เพื่อเรียนไวยากรณ์ภาษาสันสกฤต
เป็นเวลา ๖ เดือน ภิกษุอี้จิง เรียกเมืองนี้ว่า “เมืองโฟชิ” ออกเสียงตรงกับ “โพธิ” หลังจากศึกษาไวยากรณ์แล้วจึงเดินทาง

ไปศึกษาค้นคว้าพระธรรมวินัยที่ประเทศอินเดียเป็นเวลา ๑๔ ปี จนถึง พ.ศ. ๑๒๒๘ จึงเดินทางกลับประเทศจีน และแวะพัก
ที่เมืองนี้เพื่อแปลพระธรรมวินัยภาษาสันสกฤตเป็นภาษาจีน เนื่องด้วยในเมืองจีนไม่มีผู้รู้ภาษาสันสกฤตแตกฉานเท่าที่เมืองโพธิ
เขียนหนังสือ ๒ เล่ม คือ “บันทึกเรื่องการปฏิบัติธรรมของพุทธศาสนิกชนในอินเดียและหมู่เกาะมลายูส่งจากทะเลใต้กลับบ้าน
เมืองปัตตานี (A Record of the Buddhist Religious as Practiced in India and the Malay Archipelago sent home from the
Southern sea.)” และ “บันทึกความทรงจ�าของภิกษุที่เดินทางไปแสวงธรรมในตะวันตก (Memore…Surles Religious Eminents
Par…I-tsing.)”
ข้อมูลปัจจุบันยังไม่มีความแน่ชัดว่าเมือง “โฟชิ” หรือ “โพธิ” ตั้งอยูู่ที่ไหน.....หากแต่สันนิษฐานจากโบราณวัตถุโบราณ

เกี่ยวกับพุทธศาสนาในช่วงสมัยการเดินทางของพระภิกษุจีนอี้จิงพบมากมายที่เมืองโบราณยะรังในลุ่มน�้าปัตตานี ซึ่งเป็นไปได้ว่า
ถูกใช้เป็นเส้นทางผ่านไปสู่อินเดีย และเป็นหนึ่งในหลายเมืองที่มีความเจริญและรู้จักดีของนักเดินเรือค้าขายทางทะเลสมัยศรีวิชัย
05 ํ 14’ N
99 ํ 03’ E
(2)

อ่ำวปัตตำนีปิดกั้นด้วยสันดอนจะงอย มีเมืองปัตตำนีปัจจุบันอยู่บนภูมิลักษณ์เดลต้ำสองฝั่ง
อ่าวไทย ปำกแม่น�้ำปัตตำนี ส่วนเมืองเก่ำปัตตำนีมีก�ำแพงเมือง คูเมืองล้อมรอบตั้งอยู่บนสันทรำย ห่ำงไป
ทำงทิศตะวันออกจำกตัวเมืองประมำณ ๖.๕ กิโลเมตร เป็นแผ่นดินเกิดใหม่ภำยหลังที่ชำยฝั่งทะเล
ลอยตัวมำอยู่ที่แนวชำยฝั่งปัจจุบัน (1)

เส้นทำงข้ำมคำบสมุทรบูจัง-ปัตตำนี จำกอ่ำวไทยที่ปัตตำนีผ่ำนยะรังยะลำ เบตง เขตแดน
ไทย-มำเลเซีย ที่สันปันน�้ำทิวเขำสันกำลำคีรี ถึงฝั่งทะเลอันดำมันที่บูจังวัลเลย์ รัฐเคดำห์ ประเทศ
มำเลเซีย (2)

“ T

นราธิวาส

he Alluvia Deposits of Pattani”
แม่นํ้ายะกัง on Chinese Pilgrim: Yijing’s
(I-Tsing) Passage to India

แม่นํ้าโก-ลก over a period of 17 years he learned Buddha’s teachings and looked for other Buddhist books. Based
The Chinese Buddhist monk called Yijing travelled to further study Buddhism in India, where
on the evidence, Yijing left Guangzhou for India in 671 and stayed in Srivijaya where he learned
Sanskrit grammar in six months. Yijing called this place “Fo-Tsi” which is pronounced as “Phothi”.
After this study, Yijing travelled on to India where he lived for another 14 years (or until 685) to
study Buddha’s teachings. He then went back to China. On the way back, Yijing stopped at “Fo-Tsi”
to translate the original Sanskrit Buddhist scriptures into Chinese as there was no one who knew
Sanskrit as well as the scholars in “Fo-Tsi”. Here, Yijing wrote two books: “A Record of the Buddhist
Religious as Practiced in India and the Malay Archipelago Sent home from the Southern Sea” and
“Memoire sur les Religious Eminents Par…I-tsing” (French version).
There is no clear evidence of where “Fo-Tsi” or “Phothi” was. However, based on a number
of ancient artifacts found at the old city of Yarang in the alluvia of Pattani through which Yijing
travelled, it is likely the Buddhist Monk visited the place. Yarang was one of the many developed
and renowned places well-recognised by sea traders and travelers during the Srivijaya Period.

l 331 331