Page 14 - บทที่ ๑

๑

การประกอบอาชีพของชาวเวียดนามในประเทศไทย

การประกอบอาชีพของชาวเวียดนามที่ได้อพยพเข้ามาอยู่ในประเทศไทยนั้น อาจแบ่งได้หลัก ๆ

อยู่ ๒ ประการ คือ รับราชการ และไม่ได้รับราชการ

การรับราชการนั้นส่วนใหญ่ แล้วจะเป็นทหารประจำการ

ส่วนพวกที่ไม่ได้รับราชการ จะเป็นช่างปั้น ล่าม หมอยา ชาวไร่ ชาวนา ประมง ช่างฝีมือ และ

ค้าขาย เป็นต้น

ซึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ชาวไทยส่วนใหญ่มีอาชีพหลัก คือ

ทำไร่ ไถนา และด้วยเหตุที่ผืนดินกว้างขวางเกินกำลังคน จึงได้มีการกวาดต้อนพวกเวียดนามที่เข้ามา

อาศัยในประเทศ ที่ประสงค์จะให้ช่วยบำรุงแผ่นดินให้เจริญ เหตุผลอื่น ๆ คือ ประเทศไทยเป็นดินแดนที่

อุดมสมบูรณ์ เป็นเหตุจูงใจให้ชาวเวียดนามเข้ามาอาศัยทำกินด้วย ดังนั้นชาวเวียดนามส่วนใหญ่จึงมี
อาชีพกสิกรรม ชาวเวียดนามในภาคกลางโดยเฉพาะที่อยู่ในตัวเมืองพากันอพยพออกไปทำไร่ทำนาตาม

หัวเมืองเมื่อว่างเว้นจากราชการ เช่น เวียดนามที่ตำบลสามเสนและบางโพ อพยพจากรุงเทพฯ ไปอยู่
สุพรรณบุรีและทางภาคเหนือเป็นต้น ส่วนพวกเวียดนามทางตะวันออกเช่นที่ จันทบุรี ตราด และ

ปราจีนบุรี ก็นิยมทำนา ทำไร่ และสวนผลไม้ชนิดต่าง ๆ บริเวณรอบตัวเมืองอีกด้วย

นอกจากการกสิกรรมแล้ว อาชีพถัดมาคือการประมง หลักฐานในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอม

เกล้าฯ ได้กล่าวถึงชาวเวียดนามกับการประกอบอาชีพประมงมากกว่าอาชีพอื่น ๆ ทั้งประมงน้ำจืดและ

น้ำเค็ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกล่าวถึงชาวเวียดนามเมืองจันทบุรี เนื่องจากจันทบุรีอยู่ติดทะเล จึงไม่น่า

แปลกใจที่ชาวประมงในจันทบุรีส่วนใหญ่เป็นชาวเวียดนาม ชาวเวียดนามจะทำประมงตามฤดูกาล

นอกจากอาชีพกสิกรรมและช่างฝีมือ ฤดูกาลหาปลาสำหรับจันทบุรีนั้นถือเกณฑ์ตามชาวประมงเวียดนาม

คือราวเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม ซึ่งจะมีปลาชุกชุมเป็นพิเศษ พวกเวียดนามเองจะออกไปหาปลาไกล

ถึงเกาะกงเลยทีเดียว

ชาวเวียดนามถือว่ามีวิญญาณของชาวประมงและความชำนาญอย่างแท้จริง เพราะที่ประเทศ

เวียดนามถือว่าทำประโยชน์ทางเศรษฐกิจมากที่สุด เมื่อชาวเวียดนามอพยพเข้ามาอยู่ในประเทศสยาม

แล้ว ซึ่งเป็นประเทศที่อุดมไปด้วยแม่น้ำลำคลอง ในอ่าวสยามเป็นเขตประมงสำคัญมีปลาชุกชุม ชาว

เวียดนามอาศัยในบริเวณใกล้แหล่งน้ำ ซึ่งก็สามารถทำอาชีพตามความสามารถดั้งเดิมของตนในสยามได้

อย่างสุขสบาย สภาพการดำเนินชีวิตของชาวเวียดนามยังคงตั้งบ้านเรือนรวมเป็นหมู่เดียวกันเรียงรายริม

ฝั่งและหันหน้าออกสู่ท้องน้ำ เวียดนามในกรุงเทพฯ ก็เช่นกัน บ้านญวนสามเสนและบางโพซึ่งอยู่ติดลำ

คลองใหญ่อยู่สู่ปากน้ำเจ้าพระยาได้ และปรากฎว่ามีการทำประมงด้วย