Page 42 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 42

42                      รักที่สุด สุดที่รัก


                  “มาแล้วเหรอแม่ตัวดี มีธุระส�าคัญอะไรจะคุยกับวิ ก็

          ว่ามาเลย”
                  สาวร่างเล็กยักไหล่สองข้าง

                  “คุณอนุวัฒน์พูดไปหมดแล้วนี่เธอ…”




                                  ----------                                                                                  บทที่ ๕














                                                                                                     เมื่อทุกข์เพราะรักจบลง สองหนุ่มสาวก็มีความสัมพันธ์และ

                                                                                                     ปฏิบัติต่อกันดังเดิม สิ่งที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยคือวรัญญาเรียกอนุ
                                                                                                     วัฒน์ “พี่” แทนค�าว่าคุณ เช่นเดียวกับอนุวัฒน์เรียกชื่อเธอโดย

                                                                                                     ไม่มี “คุณ” น�าหน้า

                                                                                                             หอพักชายหนุ่มคือวิมานแสนสุขของคนทั้งสอง ทุกอณู
                                                                                                     อบอวลกลิ่นอายความรักที่ไม่มีวันจืดจาง วันหยุดพยาบาลสาว

                                                                                                     จะมาขลุกอยู่กับเขา บางครั้งออกไปเที่ยวด้วยกัน

                                                                                                             วันหนึ่งอนุวัฒน์ปรารถกับวรัญญาว่า เขาอยากหางาน
                                                                                                     ท�าเพื่อมีรายได้เช่นคนอื่นๆ

                                                                                                             “พี่วัฒน์ไม่จ�าเป็นต้องดิ้นรนหรอกค่ะ” วรัญญากล่าว

                                                                                                     “เงินของพี่ยังมีอยู่ ถ้าหมด...ก็เอาเงินของวิใช้จ่าย”
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47