Page 65 - 012สังคมศึกษา-สค21001
P. 65
57
ยุคโดะฮง ซึ่งตั้งชื่อตามสุสานที่นิยมสรางขึ้นกันในยุคดังกลาวเริ่มตนตั้งแตประมาณ พุทธศตวรรษ
ที่ 9 จนถึง 12 เปนยุคที่ญี่ปุนเริ่มมีการปกครองแบบราชวงศ ซึ่งศูนยกลางการปกครองนั้นอยูบริเวณเขตคันไซ
ในยุคนี้พระพุทธศาสนาไดเขามาจากคาบสมุทรเกาหลีสูหมูเกาะญี่ปุนไดรับอิทธิพลมาจากจีนเปนหลัก เจาชาย
โชโตะกุทรงสงคณะราชทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับจีน ญี่ปุนจึงไดรับนวัตกรรมใหม ๆ จากจีน นอกจากนี้ยังทรง
ตรารัฐธรรมนูญสิบเจ็ดมาตรา ซึ่งเปนกฎหมายญี่ปุนฉบับแรกอีกดวย และในที่สุดพระพุทธศาสนาก็ไดรับการ
ยอมรับมากขึ้นตั้งแตสมัยอะซึกะ ซึ่งตั้งชื่อตามสุสานที่นิยมสรางขึ้นกันในยุคดังกลาวเริ่มตนตั้งแตประมาณพุทธ-
ศตวรรษที่ 9 - 12 เปนยุคที่ญี่ปุนเริ่มมีการปกครองแบบราชวงศ ซึ่งศูนยกลางการปกครองนั้นอยูบริเวณเขต
คันไซ ในยุคนี้พระพุทธศาสนาไดเขามาจากคาบสมุทรเกาหลีสูหมูเกาะญี่ปุน แตพระพุทธรูปและพุทธศาสนา
ในประเทศญี่ปุนหลังจากนั้นไดรับอิทธิพลจากจีนเปนหลัก เจาชายโชโตะกุทรงสงคณะราชทูตไปเจริญ
สัมพันธไมตรีกับจีน ญี่ปุนจึงไดรับนวัตกรรมใหมๆ จากแผนดินใหญมาเปนจํานวนมาก นอกจากนี้ยังทรงตรา
รัฐธรรมนูญสิบเจ็ดมาตรา ซึ่งเปนกฎหมายญี่ปุนฉบับแรกอีกดวยและในที่สุดพระพุทธศาสนาก็ไดรับการยอมรับ
มากขึ้นตั้งแตสมัยอะซึกะ
ยุคนะระ (พ.ศ. 1253 - 1337) เปนยุคแรกที่มีการกอตัวเปนอาณาจักรที่เขมแข็ง มีการปกครองอยางมี
ระบบใหเห็นไดอยางชัดเจน โดยการนําระบอบการปกครองมาจากจีนแผนดินใหญ ศูนยกลางการปกครอง
ในขณะนั้นก็คือเฮโจเคียวหรือจังหวัดนะระในปจจุบัน ในยุคนะระเริ่มพบการเขียนวรรณกรรม เชน โคจิกิ
(พ.ศ.1255) และนิฮงโชะกิ (พ.ศ. 1263) เมืองหลวงถูกยายไปที่นะงะโอกะเกียว เปนชวงเวลาสั้น ๆ และถูก
ยายอีกครั้งไปยังเฮอังเกียว ซึ่งเปนจุดเริ่มตนของยุคเฮอัง
ระหวาง พ.ศ. 1337 จนถึง พ.ศ. 1728 ซึ่งเปนยุคเฮอังนั้น ถือไดวาเปนยุคทองของญี่ปุน
เนื่องจากเปนยุคสมัยที่วัฒนธรรมของญี่ปุนเองเริ่มพัฒนาขึ้น สิ่งที่เห็นไดอยางชัดมากที่สุด คือการประดิษฐ
ตัวอักษร ฮิรางานะ ซึ่งทําใหเกิดวรรณกรรมที่แตงโดยตัวอักษรนี้เปนจํานวนมาก เชน ในชวงกลางพุทธศตวรรษที่
16 ไดมีการแตงนวนิยายเรื่องนิทานเกนจิขึ้น ซึ่งเปนนิยายที่บรรยายเกี่ยวกับการใชชีวิต การปกครองของ
ตระกูลฟุจิวาระ และบทกลอนที่ถูกใชเปนเนื้อเพลงของเพลงชาติญี่ปุน คิมิงะโยะ ก็ถูกแตงขึ้นในชวงนี้
เชนเดียวกัน
ยุคศักดินา ญี่ปุนเริ่มตนจากการที่ผูปกครองทางการทหารเริ่มมีอํานาจขึ้น พ.ศ.1728 หลังจาก
การพายแพของตระกูลไทระ มินะโมะโตะ โนะ โยะริโตะโมะ ไดแตงตั้งตนเองเปนโชกุน และสรางรัฐบาลทหาร
ในเมืองคะมะกุระ ซึ่งเปนจุดเริ่มตนของยุคคะมะกุระ ซึ่งมีการปกครองแบบศักดินา แตรัฐบาลคามากุระ
ก็ไมสามารถปกครองทั้งประเทศได เพราะพวกราชวงศยังคงมีอํานาจอยูในเขตตะวันตก หลังจากการเสียชีวิต
ของโชกุน โยริโตโมะ ตระกูลโฮโจ ไดกาวขึ้นมาเปนผูสําเร็จราชการใหโชกุน รัฐบาลคะมะกุระสามารถตอตาน
การรุกรานของจักรวรรดิมองโกลใน พ.ศ. 1817 และ พ.ศ. 1824 โดยไดรับความชวยเหลือจากพายุกามิกาเซ
ซึ่งทําใหกองทัพมองโกลประสบความเสียหายมาก
อยางไรก็ตาม รัฐบาลคะมะกุระก็ออนแอลงจากสงครามครั้งนี้ จนในที่สุดตองสูญเสียอํานาจใหแก
จักรพรรดิโกไดโกะ ผูซึ่งพายแพตออะชิกะงะ ทากาอุจิ ในเวลาตอมาไมนานอาชิกางะ ทากาอุจิ ยายรัฐบาล
ไปตั้งไวที่มิโรมะจิ จังหวัดเกียวโต จึงไดชื่อวายุคมุโรมะจิ ในชวงกลางพุทธศตวรรษที่ 20 อํานาจของโชกุน