Page 30 - NUT

สาขาวิชาการตลาด คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม ประจำาปีการศึกษา ๒๕๖๐ [ปากตลาด เล่มที่ ๑๔]

แนวทางการอนุรักษ์โขน อาจารย์คิดว่าจะ ที่เรียนโขนมาเล่น เล่นให้ดูไปก็เท่านั้น พอเล่นเสร็จ

อนุรักษ์การแสดงโขนนี้สืบต่อไปได้อย่างไร “การอนุรักษ์ ต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้านก็จบ มาดูแล้วชื่นชมว่าสวย

การแสดงโขนคือ เวลาตอนเจอนักข่าวจะเจอค�าถามนี้ แล้วก็จะแยกย้ายกลับบ้านก็จบ
บ่อยมาก ว่าจะอนุรักษ์ยังไง ครูเป็นแค่คนตัวเล็กๆ
ไม่ใช่รัฐบาลถูกไหม แต่ถ้าโดยส่วนตัวคิดว่าจะท�ายังไง แต่ในความคิดมีความรู้สึกว่า ถ้าปลูกฝังให้เขา

ให้โขนอยู่หรือให้โขนเจริญงอกงามจริงๆ เขาก็มีหน่วยงาน ดูเป็น และที่ส�าคัญคือแสดงเป็น เขาจะมีความรู้สึกว่า

ที่รับผิดชอบอยู่เยอะแยะมากมายอยู่แล้ว หรือในส่วนที่ เขาคือเจ้าของศิลปะชิ้นนี้ เพราะเขาเคยมีโอกาสได้เข้ามา
เราท�าได้ เป็นแนวความคิดที่เราคิด เราก็จะมีความรู้สึกว่า มีส่วนร่วม ได้มาแสดง ได้มาเป็นเจ้าของ ได้มีความรู้สึก
จากการแสดงโขนมาเป็นศิลปินระดับชาติหรือนักแสดงโขน ว่าเนี่ย !! มันเป็นมรดกที่ต้องส่งต่อ”

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพจาก

คุณครูขรรค์ชัย หอมจันทร์
สัมภาษณ์วันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๖๑

{ 26 }