Page 56 - Cornice Grade 8
P. 56
कथा
चकमन्न रात
l सुिानी रहञरतकार l
चकमन्न रात वथयो । पर एउटा घरमा बत्ीको धममलो उजयालो ढ्ामम ! उनलाई एकैह्न चलन नसकेझैँ पक्षाघात भयो । “यो त
र चनद्रमाको चमकमा चहमकरिेको नरम कालो कपाल, गाढा िैरा कलपना िुनै सक्दैन !” केटीले सोसचन् । उनको मुटु बेसरी ढुकढुक
आँिा र गोरो अनुिार भएकी एउटी केटी आफनो कोठामा बसेर ग्ददै वथयो । उनले धेरै भूतका कथा र चलसचत्रिरू िेरेकी वथइन् । यस
गुनगुनाउँ्दै ननिुररएर पवत्रका पलटाउँ्दै वथइन् । उनी आँिामा आएर हसथवतमा उनलाई तयिी भूतको कथा मात्र समझना आयो । साँहचचकै
्द ृशय ्ेहकरिेको कपाललाई वबसतारै कानप्ान्ड लाँ्दै पढ्दै वथइन् । भूत िोला भनेर उनी ्डराइन् । उनले कोठामा भएको एउटा ्ाता
झयालबाट आएको िलुका िािाले पवत्रकालाई अललअलल िललाउँ्दै ललइन् । “म त बेसरी नपहटद्दन्ु तयसलाई !” उनले सोसचन् । उनी
वथयो । पवत्रकामा वि्देशमा चललरिेको ‘कोमभ्ड-१९’ भन्ने नयाँ ्डराउँ्दै थरथर काम्दै वबसतारै कोठाबाट ननहसकन् ।
भाइरसबारे लेखिएको वथयो । तयसमा भाइरस चीनबाट आइरिेको ्
भनेर लेखिएको वथयो । ्ात्रािासका अरू सबै सुवतसकेका वथए । चोर ? गुन्डा ? के िुन सकला ? केटी वबसतारै िातमा लट् ठी समात्दै
कालो बा्दल नभएको आकाशमा चमक ँ ्दै गरेका तारािरूको ्द ृशय भर ् याङबाट तल गइन् । तल राँ्दाराँ्दै उनले मभत्ामा भएको
धेरै सुन्दर ्देखिन्थयो । बाटाका बत्ीिरू बललरिेका वथए । उजयाला घ्डीलाई िेररन् । रावतको बाह् बरेको वथयो । उनी आिार आएको
बत्ीिरूमा रातका पुतलीिरू उड्दै वथए । रावतको ११ः५० बरेको कोठातफ्ज गइन् । वबसतारै ढोका िोलेर मभत्र िेन्ज िोज्दा अचानक
वथयो । एउटा उजयालो बत्ी बलयो र उनलाई अनधो नै बनायो । आँिा
सचमसचम ग्ददै एकैचोहट सबै रना कराए, “रनमद्दनको शुभकामना
हकररक ! हकररक ! कोठाबाहिर वबसतारै अचममको आिार आइरिेको माया !” यो के अचमम ! केिी प्रवतहरिया द्दन नसकेर उनले अचानक
वथयो । केटीले अचानक गुनगुनाउन ्ा्डेर आफनो कोठाको ढोकातफ्ज बलेको बत्ीलाई एकह्न ट् िालल परेर िेररन् । तयसपह् यताउता
िेररन् । केिी समय िेरररहिन् । आिार आउन बन्द भयो । केिी िेररन् । ्ात्रािासका सबै रना तयिाँ वथए । उनको अनुिारको भाि
िोइन िोला भनेर उनले आिारलाई बेिासता गररन् । ढक् ! ्देिेर सबै िाँस्दै वथए । “ए अँ िै ! आर मेरो रनमद्दन पो िो !”
ढक् ! ढोकाबाहिर अकयो आिार आयो । यसपटक उनी कुसथीबाट उनले सोसचन् । उनी पनन अरूसँगै िाँसन थाललन् । आफूले वबसने
उठेर ढोकातफ्ज गइन् । ढोका िोल्दै बाहिर िेररन्, केिी ्देखिनन् । पनन सबैले रनमद्दन समझेर यसरी शुभकामना द्दएकामा उनलाई
बाहिर केिी पनन वथएन । कलपना िोला भनेर उनी ढोका बन्द गरी धेरै िुसी लागयो । एक रना साथीले मुिै रसाउने केक काहटन् ।
फेरर आफनो कुसथीमा बसेर पवत्रका पढन थाललन् । कुसथीमा बसेको सबै रना केक काट्दै, िाँ्दै, रमाउँ्दै बसे । िाँसो र मसतीको घणटी
एक ममनेट पनन नवबत्दै तललो तललाबाट ठुलो आिार आयो । अँधयारो रातमा गुहनरँ्दै गयो ।
हकररक ! हकररक ! कोठाबाहिर वबसतारै अचममको आिार आइरिेको वथयो ।
केटीले अचानक गुनगुनाउन ्ा्डेर आफनो कोठाको ढोकातफ्ज िेररन् । केिी समय
िेरररहिन् । आिार आउन बन्द भयो । केिी िोइन िोला भनेर उनले आिारलाई
बेिासता गररन् ।