Page 226 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า
P. 226
ประวัติศาสตร์จานเดียว
อย่างทุลักทุเล จากการควบคุมแทบจะทุกสิ่งทุกอย่างของรัฐบาลทหาร
การออกกฎหมายและระเบียบที่ไม่ได้เอื้อต่อกิจกรรมทางการเมืองแม้แต่
น้อย อย่างเช่นการควบคุมสื่อทุกชิด ทำาให้พรรคไม่สามารถประชาสัมพันธ์
นโยบายพรรคหรือกำาหนดการปราศรัยของสมาชิก หรือการห้ามชุมนุมเกิน
กว่า ๕ คน ก็ยิ่งยากที่จะให้ประชาชนออกมาฟังการปราศรัย
แต่ข้อห้ามเรื่องการชุมนุมเกิน ๕ คนก็ไม่อาจจำากัดสิทธิและความ
ต้องการของประชาชนได้ ทุกที่ที่ซูจีไปปราศรัย จะได้รับการต้อนรับอย่าง
ล้นหลามจากประชาชน กองทัพเองก็ตอบโต้กลับ เช่นสั่งห้ามไม่ให้ประชาชน
ออกจากบ้าน จับกุมตัวโดยตั้งข้อหาตามแต่จะคิดขึ้นได้ หรือกระทั่งใช้ความ
รุนแรงกับประชาชน แต่ซูจีและสมาชิกก็ยังเดินหน้าหาเสียงต่อไปเท่าที่จะ
สามารถทำาได้
ต้นปี พ.ศ. ๒๕๓๒ การขัดขวางจากกองทัพเริ่มรุนแรงขึ้น มีการจ้าง
กลุ่มอันธพาลท้องถิ่นดักทำาร้ายขบวนรถของซูจีจนมีผู้บาดเจ็บหลายราย แต่
ก็ไม่มีการจับกุมหรือดำาเนินการใดๆ บางครั้งขบวนรถของเธอก็ถูกปิดกั้น
เส้นทางอย่างไม่มีสาเหตุ เธอจึงเลือกที่จะเดินเท้าไปหาประชาชนเช่นเดียว
กับ มหาตมคานธี บุคคลผู้เป็นแรงบันดาลของเธอเคยทำา เมื่อหยุดเธอไม่ได้
ทหารจึงใช้วิธีหยุดประชาชนแทน บางท้องที่จึงแทบไม่มีประชาชนออกมา
ต้อนรับเธอเพราะเกรงจะได้รับอันตราย
แต่แล้วการขัดขวางเธอจากฝ่ายทหารกลับทำาให้เธอกลายเป็นที่รู้จัก
ของชาวพม่ารวมถึงชาวโลกมากขึ้นไปอีก ครั้งหนึ่งเมื่อซูจีเดินทางไปเมือง
ดานุไบเพื่อหาเสียงตามปกติ เธอถูกขัดขวางจากทหาร ซึ่งครั้งนี้รุนแรงถึงขั้น
หมายเอาชีวิต
ซูจี ถูกกลุ่มทหารขัดขวางมิได้เดินผ่านทาง นายทหารผู้หนึ่งสั่งให้พล
ทหารประทับปืนเล็งมาที่เธอพร้อมกับขู่ว่าจะยิงหากยังไม่หยุด ซูจีไม่สนใจ
เสียงขู่ เธอยังคงเดินเข้าใกล้กระบอกปืนอย่างไม่มีอาการสะทกสะท้าน กลับ
๒๐๒