Page 22 - 18_การปฏบตตอเดก เยาวชน สตร_Neat

๑๓

(๔) หากศาลพิจารณาจากความรูสึกผิดชอบและสิ่งอื่นทั้งปวงเกี่ยวกับผูกระทําความผิด
ซึ่งเปนเด็กหรือเยาวชนที่อายุกวา ๑๕ ป แตตํ่ากวา ๑๘ ป แลวเห็นวายังไมสมควรพิพากษาลงโทษ

ในความผิดที่กฎหมายบัญญัติไว สําหรับความผิดที่เด็กหรือเยาวชนไดกระทํานั้น ศาลก็จะใหดําเนินการ
โดยการวางขอกําหนด ดังที่บัญญัติไวในมาตรา ๗๔ แตหากศาลเห็นวาสมควรพิพากษาลงโทษ
ก็ใหลดมาตราสวนลงกึ่งหนึ่ง (มาตรา ๗๕)

ò) ¡ÒäŒØÁ¤ÃͧÊÔ·¸Ôà´ç¡áÅÐàÂÒǪ¹ μÒÁ»ÃÐÁÇÅ¡®ËÁÒÂÇÔ¸Õ¾Ô¨ÒóҤÇÒÁÍÒÞÒÏ
(๑) กรณีที่เด็กหรือเยาวชน เปนผูเสียหายอายุไมเกิน ๑๘ ป มารองทุกข

ในการจดบันทึกคํารองทุกข ในคดีบางประเภทที่กฎหมายกําหนด เชน ความผิดเกี่ยวกับเพศ ความผิด
เกี่ยวกับชีวิตรางกาย ซึ่งมิใชเกิดจากการชุลมุนตอสู ความผิดเกี่ยวกับเสรีภาพ กรรโชกทรัพย ชิงทรัพย
ปลนทรัพย ความผิดวาดวยการปองกันและปราบปรามการคาประเวณี เหลานี้เปนตน จะตองมีทีม
สหวิชาชีพอันไดแก นักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห บุคคลที่เด็กรองขอ และพนักงานอัยการ

รวมอยูดวย (มาตรา ๑๒๔/๑)
(๒) การถามปากคําเด็กหรือเยาวชน ในฐานะเปนผูเสียหายหรือพยานในคดี

บางประเภทที่กฎหมายกําหนดใหพนักงานสอบสวนแยกการถามปากคําไปในที่ที่เหมาะสม เปนสัดสวน
และใหมีทีมสหวิชาชีพรวมในการถามปากคํา (มาตรา ๑๓๓ ทวิ)
(๓) การชี้ตัวบุคคล กรณีที่ผูเสียหายซึ่งเปนเด็กหรือเยาวชนอายุไมเกิน ๑๘ ป
จะตองทําการชี้ตัวบุคคลใหพนักงานสอบสวนจัดใหมีการชี้ตัวบุคคลในสถานที่ที่เหมาะสมและจะตอง

ไมใหผูถูกชี้ตัวมองเห็นเด็กหรือเยาวชนนั้น และในการชี้ตัวนี้จะตองมีทีมสหวิชาชีพรวมอยูดวย
และในกรณีที่เด็กหรือเยาวชนอายุไมเกิน ๑๕ ป เปนผูตองหา หากตองมีการชี้ตัว

บุคคลใหพนักงานสอบสวนจัดใหมีการชี้ตัวในสถานที่ที่เหมาะสมและปองกันมิใหผูตองหาเห็นตัวบุคคล
ที่จะตองชี้ตัวนั้น (มาตรา ๑๓๓ ตรี)
(๔) ในคดีที่ผูตองหาเปนเด็กหรือเยาวชนมีอายุไมเกิน ๑๘ ป ในวันที่พนักงาน
สอบสวนแจงขอหา กอนตามคําใหการ ใหพนักงานสอบสวนสอบถามวาผูตองหานั้นมีทนายความ

หรือไม หากไมมีทนายความ ใหจัดหาทนายความให (มาตรา ๑๓๔/๑)
(๕) ในการสอบสวนผูตองหาซึ่งเปนเด็กหรือเยาวชนที่มีอายุไมเกิน ๑๘ ป ใหใช

หลักเกณฑเดียวกับการถามปากคําผูเสียหาย กลาวคือ จะตองสอบสวนในสถานที่ที่เหมาะสม
เปนสัดสวน และมีทีมสหวิชาชีพเขารวมการสอบสวน (มาตรา ๑๓๔/๒)
(๖) ในการสืบพยานที่เปนเด็กอายุไมเกิน ๑๘ ป ใหศาลจัดพยานใหอยูในที่ที่เหมาะสม

สําหรับเด็ก และศาลอาจเปนผูถามพยานเองหรือถามผานนักจิตวิทยา หรือนักสังคมสงเคราะห
หรือใหคูความถามผานนักจิตวิทยาหรือนักสังคมสงเคราะห โดยถายทอดภาพและเสียงไปยัง
หองพิจารณา (มาตรา ๑๗๒ ตรี)

(๗) ในคดีที่จําเลยเปนเด็กหรือเยาวชนอายุไมเกิน ๑๘ ป ในวันที่ถูกฟองตอศาล
หากจําเลยไมมีทนายความใหศาลตั้งทนายความให (มาตรา ๑๗๓)