Page 39 - 18_การปฏบตตอเดก เยาวชน สตร_Neat

๓๐

๒) ในการพิจารณาออกหมายจับเด็กหรือเยาวชน ซึ่งตองหาวากระทําความผิดนั้น
นอกจากศาลจะพิจารณาถึงเหตุที่จะออกหมายจับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

มาตรา ๖๖ แลว พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวฯ มาตรา ๖๗ ยังกําหนดหลักเกณฑดังนี้
(๑) ใหศาลคํานึงถึงการคุมครองสิทธิเด็กหรือเยาวชนเปนสําคัญ โดยเฉพาะในเรื่อง
อายุ เพศ และอนาคตของเด็กหรือเยาวชน ที่พึงไดรับการพัฒนาและปกปองคุมครอง
(๒) หากการออกหมายจับจะมีผลกระทบกระเทือนตอจิตใจของเด็กหรือเยาวชน

อยางรุนแรงโดยไมจําเปน ใหพยายามหลีกเลี่ยงการออกหมายจับ โดยใชวิธีติดตามตัวเด็ก หรือเยาวชน
นั้นดวยวิธีอื่นกอน

¡ÒèѺ¡ØÁà´ç¡ËÃ×ÍàÂÒǪ¹

เนื่องจากเด็กมีความสําคัญตอการพัฒนาประเทศ รัฐจึงจําเปนตองคุมครองดูแลเด็ก
ขณะเดียวกัน หากเด็กพลาดพลั้งไปกระทําความผิดดวยเพราะเหตุที่ออนดอยประสบการณ ขาดความยั้งคิด

หรือดวยเหตุใดก็ตาม เพื่อใหเด็กเหลานั้นไดมีโอกาสกลับตัวเปนคนดีของสังคมในอนาคต ซึ่งจําเปน
ที่จะตองมีวิธีการดําเนินการเกี่ยวกับเด็กเปนการเฉพาะ เพื่อใหสอดคลองกับหลักสากล

พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวฯ ไดกําหนดหลักเกณฑในการจับกุมเด็ก
หรือเยาวชนนั้น ซึ่งตองหาวากระทําความผิดไวในมาตรา ๖๖ กลาวคือ
¡Ã³Õà´ç¡ ซึ่งหมายถึง บุคคลอายุยังไมเกิน ๑๕ ปบริบูรณ “ËŒÒÁÁÔãËŒ¨Ñº¡ØÁà´ç¡” ซึ่งตองหา
วากระทําความผิด

àÇŒ¹áμ‹
(๑) เด็กกระทําความผิดซึ่งหนา

(๒) มีหมายจับหรือมีคําสั่งของศาล
กรณีเยาวชน ซึ่งหมายถึง บุคคลอายุเกิน ๑๕ ปบริบูรณ แตยังไมถึง ๑๘ ปบริบูรณ
ซึ่งตองหาวากระทําความผิด ใหปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา กลาวคือ
เจาพนักงานตํารวจจะจับผูใดโดยไมมีหมายจับหรือคําสั่งศาลไมได เวนแต

(๑) เมื่อบุคคลนั้นไดกระทําความผิดซึ่งหนา
(๒) เมื่อพบบุคคลโดยมีพฤติการณอันควรสงสัยวา ผูนั้นนาจะกอเหตุราย ใหเกิด

ภยันตรายแกบุคคลหรือทรัพยสินของบุคคลอื่น โดยมีเครืื่องมือ อาวุธ หรือวัตถุอยางอื่นอันสามารถ
อาจใชในการกระทําความผิด
(๓) เมื่อมีเหตุที่จะออกหมายจับบุคคลนั้น เนื่องจากมีหลักฐานตามสมควรวา

บุคคลนั้นนาจะไดกระทําความผิดอาญา และมีเหตุอันควรเชื่อวาจะหลบหนีหรือจะไปยุงเหยิงกับพยาน
หลักฐาน หรือกอเหตุอันตรายประการอื่น แตมีความจําเปนเรงดวนที่ไมอาจขอใหศาลออกหมายจับ
บุคคลนั้นได

(๔) เปนการจับกุมผูตองหาหรือจําเลยที่หนีหรือจะหลบหนีในระหวางถูกปลอย
ชั่วคราว ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๑๗