Page 13 - แด่ เลออง แวร์ท

13

อันที่จริงฉันก็ไมชอบตั้งตนเปนนักสอนศีลธรรม แตอันตราย
จากตนไทรซึ่งนอยคนจะรูนั้น และการเสี่ยงตออันตรายนี้ของบุคคลที่หลงไป
ในโลกอื่นเปนสิ่งสําคัญยิ่ง จึงทําใหฉันยอมลงทุนตั้งตนเปนผูสอน
ฉันกลาวย้ํา "เด็ก ๆ เอย จงพึงระวังตนไทร" ทั้งนี้เพื่อเตือน
เพื่อน ๆ ของฉันถึงอันตรายที่เขาเฉียดเขาไปใกล นานมาแลวเชนเดียวกับตัว

ฉันเอง โดยไมทราบถึงอันตรายนั้นเลย

ฉันไดพยายามวาด
รูปขึ้นอยางประณีตบรรจง
บทเรียนที่ฉันใหนี้คงมีผลบาง
เปนแน คุณคงจะสงสัยละ

กระมังวา ทําไมไมมีรูปอื่นใน
หนังสือเลมนี้ที่ใหญโตเอาการ
เชนรูปตนไทร

คําตอบนั้นแสนจะ
ธรรมดา..คือวา ฉันพยายาม
แลวแตไรผลนะซิ สวนรูปนั้นฉัน
ไดรับแรงบันดาลจากความรูสึก

วาเปนเรื่องดวน

๖

เจา ชายนอยเอย ในที่สุดฉันก็คอย ๆ เขาใจชีวิตที่เศราของเธอ
เธอมีเพียงอาทิตยยามอัสดงเทานั้นไวชมและเปนสิ่งเพลิดเพลินใจซึ่งคง
ระยะยาวนาน ฉันเพิ่งทราบรายละเอียดใหมนี้ในเชาวันที่สี่ เมื่อเธอเอยบอก
ฉันวา….