Page 21 - ภาษาไทย ม.ต้น
P. 21
ห น า | 21
เรื่องที่ 2 การพูดในโอกาสตางๆ
การพูดเปนการสื่อสารที่ทําใหผูฟงไดรับทราบเนื้อหารายละเอียดของสารไดโดยตรงหากเปน
การสื่อสารในลักษณะการสนทนาโดยตรงก็ยอมทําใหเห็นอากัปกิริยาตอกันเปนการเสริมสรางความ
เขาใจมากยิ่งขึ้น การพูดมีหลายลักษณะ ไดแก การพูดอภิปราย พูดแนะนําตนเอง พูดกลาวตอนรับ พูด
กลาวขอบคุณ พูดโนมนาวใจ เปนตน จะมีรูปแบบนําเสนอในหลายลักษณะ เชน การนําเสนอเพื่อตั้ง
ขอสังเกต การแสดงความคิดเห็นเพื่อตั้งขอเท็จจริง การโตแยง และการประเมินคา เปนตน
ความสําคัญของการพูด
การพูดมีความสําคัญดังนี้
1. การพูดทําใหเกิดความเขาใจในประเด็นของการสื่อสารตางๆ ทั้งการสื่อสารเพื่อใหความรู
ทางวิชาการ การสนทนาในชีวิตประจําวัน หรือการพูดในรูปแบบตางๆ ยอมทําใหผูฟงเขาใจประเด็น
เกิดความสรางสรรคนําไปสูการปฏิบัติไดถูกตอง
2. การพูดสามารถโนมนาวจิตใจของผูฟงใหคลอยตามเพื่อเปลี่ยนความเชื่อ หรือ ทัศนคติ
ตางๆ เพื่อใหเกิดการปฏิบัติสิ่งตางๆ อยางมีหลักเกณฑมีความถูกตอง ซึ่งผูฟงตองใชวิจารณญาณใน
การพิจารณาเรื่องราวที่ผูพูดเสนอสารในลักษณะตางๆ อยางมีเหตุผล
3. การพูดทําใหเกิดความเพลิดเพลิน โดยเฉพาะการพูดที่มุงเนนเรื่องการบันเทิงกอใหเกิด
ความสนุกสนาน ทําใหผูฟงไดรับความรูดวยเชนกัน
4. การพูดมีประโยชนที่ชวยดํารงสังคม ใชภาษาพูดจาทักทาย เปนการสรางมนุษยสัมพันธ
แกบุคคลในสังคม การพูดยังเปนการสื่อสารเพื่อเผยแพรความรูความคิดใหผูฟงปฏิบัติ เพื่อใหเกิด
ความสุขสงบในสังคม
การพูดในโอกาสตางๆ
1. การพูดแนะนําตนเอง
การพูดแนะนําตนเอง เปนการพูดที่แทรกอยูกับการพูดในลักษณะตางๆ เปนพื้นฐาน
เบื้องตนที่จะทําใหผูฟงมีความรูเกี่ยวกับผูพูด การแนะนําตนจะใหรายละเอียดแตกตางกันไปตาม
ลักษณะของการพูด