Page 78 - ภาษาไทย ม.ต้น

78 | ห น า

“เมื่อถึงตอนน้ําตื้นพวกฝพายตางชวยกันถอ ทางน้ําคอยกวางออกไปเปนหนองน้ําใหญแต
น้ําสงบนิ่ง นาประหลาด ปารนแนวไปจากริมหนอง ปลอยใหตนหญาสีเขียวจําพวกออคอยรับแสง

สะทอนสีน้ําเงินแกจากทองฟา ปุยเมฆสีมวงลอยไปมาเหนือศีรษะ ทอดเงาลงมาใตใบบัวและดอกบัว

สีเงิน เรือนเล็กหลังหนึ่งสรางไวบนเสาสูง แลดูดําเมื่อมมาแตไกล ตัวเรือนมีตนชะโอนสองตนซึ่งดู
เหมือนจะขึ้นอยูในราวปาเบื้องหลัง เอนตนลงเหนือหลังคา ทั้งตนและใบคลายจะเปนสัญญาณวามี

ความเศราโศกสุดประมาณ”

จากทองสุก เกตุโรจน “ทะเลใน” แปลและเรียบเรียงจากเรื่อง “The Lagoon”
ของ Joseph Conrad การเขียนแบบสรางสรรค มหาวิทยาลัยรามคําแหง 2519

9.3 แบบอุปมา หรือที่เรียกวาอุปมาโวหาร คือโวหารที่ยกเอาขอความมาเปรียบเทียบ

เพื่อประกอบความใหเดนชัดขึ้น ในกรณีที่หาถอยคํามาอธิบายใหเขาใจไดยาก เชน เรื่องที่เปน

นามธรรมทั้งหลายการจะทําใหผูอานเขาใจเดนชัด ควรนําสิ่งที่มีตัวตนหรือสิ่งที่คิดวาผูอานเคยพบมา

เปรียบเทียบหรืออาจนํากิริยาอาการของสิ่งตางๆ มาเปรียบเทียบก็ได เชน เย็นเหมือนน้ําแข็ง ขาว
เหมือนดั่งสําลี ไวเหมือนลิง บางทีอาจนําความรูสึกที่สัมผัสไดทางกายมาเปรียบเทียบเปนความรูสึก

ทางใจ เชน รอนใจดังไฟเผา รักเหมือนแกวตา เปนตน โวหารแบบนี้มักใชแทรกอยูในโวหารแบบ

อื่น ตัวอยางอุปมาโวหาร เชน ความสวยเหมือนดอกไม เมื่อถึงเวลาจะรวงโรยตามอายุขัย แตความดี
เหมือนแผนดิน ตราบใดที่โลกดํารงอยู ผืนดินจะไมมีวันสูญหายไดเลย ความดีจึงเปนของคูโลก และ

ถาวรกวาความสวย ควรหรือไมถาเราจะหันมาเทิดทูนความดีมากกวาความสวย เราจะไดทําแตสิ่งที่

ถูกเสียที

9.4 แบบสาธก หรือสาธกโวหาร สาธก หมายถึง ยกตัวอยางมาอางใหเห็น สาธกโวหาร
จึงหมายถึงโวหารที่ยกตัวอยางมาประกอบอาง เพื่อใหผูอานเขาใจเรื่องไดชัดเจนขึ้น ตัวอยางที่ยกมา

อาจจะเปนตัวอยางบุคคล เหตุการณหรือนิทาน โวหารแบบนี้มักแทรกอยูโวหารแบบอื่น เชนเดียวกับ

อุปมาโวหาร ตัวอยาง สาธกโวหาร เชน
“....พึงสังเกตการบูชาในทางที่ผิดใหเกิดโทษ ดังตอไปนี้

ในสํานักอาจารยทิศาปาโมกข เมืองตักศิลา มีเด็กวัยรุนเปนลูกศิษยอยูหลายคน เรียนวิชา

ตางกันตามแตเขาถนัด มีเด็กวัยรุนคนหนึ่งชื่อ สัญชีวะ อยูในหมูนั้นเรียนเวทยมนตเสกสัตวตายใหฟน
คืนชีพไดตามธรรมเนียมการเรียนเวทยมนตตองเรียนผูกและเรียนแกไปดวยกัน แตเขาไมไดเรียนมนต

แก”

มาวันหนึ่ง สัญชีวะกับเพื่อนหลายคนพากันเขาปาหาฟนตามเคย ไดพบเสือโครงตัว

หนึ่งนอนตายอยู “นี่แนะเพื่อน เสือตาย” สัญชีวะเอยขึ้น “ขาจะเสกมนตใหเสือตัวนี้ฟนคืนชีพขึ้นคอย
ดูนะเพื่อน” “แนเทียวหรือ” เพื่อนคนหนึ่งพูด “ลองปลุกมันใหคืนชีพลุกขึ้นดูซิ ถาเธอสามารถ” แลว

เพื่อนๆ คน อื่นๆ ปนขึ้นตนไมคอยดู “แนซีนา” สัญชีวะยืนยัน แลวเริ่มรายมนตเสกลงที่รางเสือ พอเจา