Page 79 - ภาษาไทย ม.ต้น

ห น า | 79

เสือฟนคืนชีพขึ้นยืนรูสึกหิว มองเห็นสัญชีวะพอเปนอาหารแกหิวได จึงสะบัดแยกเขี้ยวอวดสัญชีวะ
และคํารามวิ่งปราดเขากัดกานคอสัญชีวะลมตายลง

เมื่ออาจารยไดทราบขาวก็สลดใจและอาลัยรักในลูกศิษยมาก จึงเปลงอุทานขึ้นวา “นี่

แหละผลของการยกยองในทางที่ผิด ผูยกยองคนเลวราย ยอมรับนับถือเขาในทางมิบังควรตองไดรับ
ทุกขถึงตายเชนนี้เอง”

จาก ฐะปะนีย นาครทรรพ การประพันธ ท 041 อักษรเจริญทัศน 2519 หนา 9

9.5 แบบเทศน หรือเทศนาโวหาร คือโวหารที่อธิบายชี้แจงใหผูอานเชื่อถือตาม โดยยก

เหตุผลขอเท็จจริง อธิบายคุณ โทษ แนะนําสั่งสอน ตัวอยางเชน

“คนคงแกเรียนยอมมีปรีชาญาณ ฉลาดคิด ฉลาดทํา ฉลาดพูดและมีความรูสึกสูง

สํานึกในผิดชอบชั่วดี ไมกลาทําในสิ่งที่ผิดที่ชั่ว เพราะรูสึกละอายขวยเขินแกใจและรูสึกสะดุง
หวาดกลัวตอผลรายอันพึงจะไดรับ รูสึกอิ่มใจในความถูกตอง รูสึกเสียใจในความผิดพลาด และรูเทา

ความถูกตองนั้นวา มิไดอยูที่ดวงดาวประจําตัว แตอยูที่การกระทําของตัวเอง พึงทราบวา ความฉลาด

คิด ฉลาดทํา ฉลาดพูดและความรูสึกสูงทําใหคิดดี ที่จริงและคิดจริงที่ดี ทําดีที่จริง ทําจริงที่ดี และพูดดี
ที่จริง พูดจริงที่ดี นี่คือวิธีจรรยาของคนแกเรียน

จากฐะปะนีย นาครทรรพ การประพันธ ท 041 อักษรเจริญทัศน 2519 หนา 8

โวหารตางๆ ดังกลาว เมื่อใชเขียนเรียงความเรื่องหนึ่งๆ ไมไดหมายความวาจะใชเพียงโวหาร

ใดโวหารหนึ่งเพียงโวหารเดียว การเขียนจะใชหลายๆ แบบประกอบกันไป แลวแตความเหมาะสม

ตามลักษณะเนื้อเรื่องที่เขียน
การเขียนเรียงความเปนศิลปะ หลักการตางๆ ที่วางไมไดเปนหลักตายตัว ตัวอยาง

คณิตศาสตร วิทยาศาสตร ดังนั้น จึงเปนเพียงแนวปฏิบัติและขอเสนอแนะ ในการเขียนอาจพลิกแพลง

ไดตามความเหมาะสมที่เห็นสมควร

ตัวอยาง เรียงความเรื่อง สามเสา

ครัวไทยแตกอนครั้งหุงขาวดวยฟนนั้น มีสิ่งสําคัญอยางหนึ่งคือ กอนเสา เรายังหาครัวอยางนี้

ดูไดในชนบท กอนเสานั้นอาจเปนดินหรือกอนหิน มีสามกอนตั้งชนกันมีชองวางสําหรับใสฟน กอน
เสาสามกอนนี้เองเปนที่สําหรับตั้งหมอขาวหมอแกงอันเปนอาหารประจําชีวิตของคนไทย ดูๆ ไปกอน

เสาสามกอนนั้นก็เปนสัญลักษณของชาติไทย เพราะชาติไทยแตไหนแตไรก็ตั้งอยูบนกอนเสาสามกอน

นั้น มีชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย พระพุทธศาสนาก็ประกอบดวยกอนเสาสามกอนคือ พระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ