Page 66 - mukdahansuksapub
P. 66

                                                                                                             66                                                          พระยาศศิวงษ์ประวัติ (เมฆ  จันทรสาขา)                                                               เจ้าเมืองมุกดาหารลําดับที่ ๗ (คนสุดท้าย)                                                                               ท่านเกิดเมื่อวันอาทิตย์ เดือน ๑๒ ปีมะเส็ง จุลศักราช                                                     ๑๒๐๗ (พ.ศ.๒๓๘๘) สมัยรัชกาลที่ ๓ เป็นบุตร อุปฮาด (แท่ง)เมืองมุก                                                    ดาหาร  บรรพบุรุษของท่านเป็นเจ้าเมืองมุกดาหารมาก่อนท่านถึง ๕ คน                                                    คือ เจ้าจันทกินรี เจ้าเมืองมุกดาหารคนแรก   พระยาจันทรสุริยวงษ์ (กิ่ง)                                                    เจ้าเมืองมุกดาหารในลําดับที่ ๒  พระจันทรสุริยวงษ์(พรหม)เจ้าเมืองมุก                                                    ดาหารในลําดับที่ ๓  ยกเว้น เจ้าจันทรเทพสุริยวงษ์ หรือเจ้าหนู เจ้าเมือง                 มุกดาหารในลําดับที่ ๔ ซึ่งเป็นเจ้าจากราชวงษ์เวียงจันทน์  พระจันทรสุริยวงษ์(คํา)เจ้าเมืองในลําดับที่ ๕และพระ                 จันทรสุริยวงษ์(บุญเฮ้า)เจ้าเมืองในลําดับที่ ๖    ส่วนอุปฮาด (แท่ง)บิดาของท่านซึ่งเป็นบุตรเจ้าเมืองในลําดับที่ ๓                 ถึงแก่กรรมก่อนที่จะได้ดํารงตําแห่งเจ้าเมือง       ท่านถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันเสาร์  ขึ้น ๘ คํ่าเดือน๖ ตรงกับวันที่                 ๒๘ เมษายน พ.ศ.๒๔๖๐ (สมัยรัชกาลที่ ๖)รวมอายุ ๗๒ ปี  ท่านจึงมีชีวิตอยู่มาถึง  ๔ แผ่นดิน                                                                         ท่านเริ่มเข้ารับราชการเป็นกรมการเมืองชั้นผู้น้อยในเมืองมุกดาหาร   ซึ่ง                 ต่อมาได้รับหมายตั้งเป็นท้าวสุวรรณสาร   ครั้นถึง พ.ศ.๒๔๒๒ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้ดํารงตําแหน่งราช                 บุตรเมืองมุกดาหารเมื่ออายุ ๓๔ ปี                                            พ.ศ.๒๔๒๗ เมื่อท่านดํารงตําแหน่งราชบุตรเมืองมุกดาหารและอายุ  ๓๙ ปี  ได้มีท้องตรามาถึง                 เมืองมุกดาหารว่าพวกฮ่อซึ่งมาตั้งอยู่ที่ทุ่งเชียงคํา(ทุ่งไหหิน)แขวงเชียงขวางเมืองพวนฝั่งโขงตะวันออก (ดินแดน                 ลาวในปัจจุบัน)ยกกองทัพออกตีปล้นบ้านเมืองในพระราชอาณาเขต พระยาราชวรานุกูล (เวก  บุญรัตพันธ์)ปลัด                 ทูลฉลองกรมมหาดไทยแม่ทัพหน้าจะยกออกจากเมืองหนองคาย    จึงให้เกณฑ์ไพร่พลเมืองมุกดาหารไปสมทบ                 ในการปราบศึกฮ่อครั้งนี้ด้วย      เจ้าเมืองมุกดาหารจึงเกณฑ์ไพร่พลได้ ๒๙๕ คน,ช้าง ๔ เชือก,ม้า ๑๐ ตัว,โคต่าง                 ๘๐ ตัว,ปืนคาบศิลา ๑๕๒ กระบอก,ดินดํา ๒๐ ชั่ง,กระสุน ๑,๓๐๐ ลูก,เรือ ๒๐ ลํา,ข้าวสาร ๑,๕๐๐ ถัง  โดยแต่ง                 ให้ท่านซึ่งเป็นราชบุตรเมืองมุกดาหารเป็นนายกองคุมกองทัพไพร่พลเมืองมุกดาหาร พร้อมด้วย พระศรีวรวงษ์                 พระวรบุตรภักดีผู้ช่วยราชการเมืองมุกดาหาร,ท้าวขัตติยะ,ท้าวสุริยะ,ท้าวสุริโย, ท้าวไชยกุมาร,ท้าวไชยสาร,ท้าว                 สุทธิสารและเพี้ยเมืองขวา กรมการเมืองมุกดาหารคุมไพร่พลช้างมาโคต่างปืนกระสุนดินดํา   เดินทางขึ้นไปลํา                 นํ้าโขงเพื่อเข้ากระบวนทัพหน้าที่เมืองหนองคาย                                            ปรากฏว่าในราชการสงครามปราบฮ่อครั้งนั้น  มีไพร่พลเมืองมุกดาหารถูกกระสุนปืนตาย ๑๐                 คนสูญหาย ๑๓ คน,เสือขบ (กัด)ตาย ๔ คน,ตายเจ็บไข้  ๗๒ คนรวมตาย ๙๙ คน  ช้าง ๔เชือกยังอยู่ครบ,  ม้า ๑๐                 ตัวตาย ๒,โคต่าง ๘๐ ตัวตาย ๕๐ ตัว
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71