Page 79 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 79
ं
े
ु
े
े
े
पण तुळशीच्ा कडीत अंड! हर हर! दवाला जरा तरी सोवळ ओवळ कळते की नाही!
े
ं
ु
े
मी वैतागल होते. मग मी ठरवल की चचनी गुलाबाची ररकामी कडी आपण हा कबुतरांना
े
े
घरट म्हणून वापरायला द्ायची आणण अंड काढन त्ाच्ात ठवायचे .पण कसल काय ? ती
ू
े
े
े
ू
आई अंड सोडन 24 तास हलली नव्ती.
MPFS 2021 MPFS 2021
MPFS 2021
ु
ू
े
दर तासाभराने कठन तरी नर यायचा. नतच्ा शेजारी दोन ममननट बसायचा आणण परत
े
ू
उडन जायचा. शेवटी दुसऱया ददवशी दुपारी बारा वाजता बसघतल तर कडी ररकामी होती.
ु
ं
ु
ती बहुतेक खाणे शोधायला गेली असावी. मी पटकन अंड उचलल आणण ररकाम्या कडीत ठवल .आणण तुळशीला
ं
े
े
े
े
पाणी घातल. े
तेवढ्ात ती आलीच परत ! मीही खखडकीशी उभी राहून ती काय करते ते बघत होते. नतला अंड ददसल नाही
े
े
आणण ती एकदम कासावीस झाली. त्ा क्षणी नतच्ा डोळ्ात बघताना, मला एकदम नतच्ा भावना वाचता आल्या.
े
ू
दुःख, वैफल्य, ननराशा नतच्ा डोळ्ात दाटन आली होती. ती स्थिर नजरने माझ्ा डोळ्ात पाहून हताश पणे जणू
े
े
े
नवचारत होती..” तूही आई आहेस ना? तुला कळते ना मुलांच्ा नवयोगाचे दुःख ? मग का माझे अंड नाहीसे कलस?
माझा शोक तुला कळत नाही का?”
ं
े
े
े
ं
े
मला गलबलन आल. मी नतला प्रेमाने गोड शब्दात सांमगतल. खरच! मी बोलल नतच्ाशी बर का! “अग वेड,
ं
ू
े
तुझे अंड मी सुरणक्षत दुसऱया कडीत ठवल आहे .जरा बघ तरी शेजारी!” पण नतला दुःखाच्ा भरात काही कळतच
ु
ं
े
े
नव्त. कसली वेडाबाई ! आता कस सांगू ..”जरा मान वळवून शेजारी बघ!”
े
ं
े
े
े
ं
ु
जवळजवळ दहा ममननट नतच लक्ष शेजारच्ा कडीकड गेल नव्त आणण मी नतला परोपरीने सांगत होते..
े
े
े
“अग माझ्ावर रागावू नकोस. मीही आई आह. असा दुष्टपणा मी कसा करन? जरा पीज बघ तरी शेजारी!”
ं
े
ु
ं
े
े
ं
शेवटी नतचा नवरा पख फडफडवत आला आणण नेमका त्ा कडीवर बसला. नतने मान वळवून नतकड बसघतल आणण
ू
शेवटी नतला आपल अंड सापडल. ती पटकन उडन त्ाच्ावर जाऊन बसली आणण मान वेळावून परत माझ्ाकड े
े
े
े
े
ू
ु
े
ं
बसघतल. त्ा क्षणी नतच्ा नजरत आनद आणण कतज्तेची भावना होती. मला क्षणभर वाटन गेल की कठल्यातरी
े
ृ
े
अज्ात ईश्वरननर्मत धाग्याने आम्ही जोडलल आहोत आणण आमच्ा भावना एकमेकांना कठल्याही शब्दांणशवाय
ु
े
कळत आहेत. फार अद्भुत क्षण होता तो! मला अंदमान बेटावरच्ा त्ा बाईची गोष्ट आठवली, जजला सव्थ पशुपक्षांची
े
े
भारा समजते ! खरच, प्रेमाची भारा सव्थ प्राणीमात्रात एकच असते हे पटल मला त्ा क्षणी!
आता आता मला काळजी सुरू झाली नतच्ा बाळतपणाची ! ही बया तर चोवीस तास त्ा अंडावर बसून
ं
होती. “अग ,तुझ्ा खाण्ा-नपण्ाचे काय ?”
ं
े
ू
ं
ू
े
े
पण खूप रडी होती आणण आकाशात ढगांनी सया्थला झाकन टाकल होते .सगळीकड मळभ दाटल होते .अंडाला
ू
ू
्थ
ऊब हवी म्हणून ही आई एक क्षणही नतरून हलली नव्ती. शेवटी बारा वाजता जरा उघडीप झाली आणण सय चमक
े
लागला. बसघतल तर ती नव्ती.बहुतेक आता ऊनाची ऊब आहे म्हणून ती खाणे शोधायला गेली असेल. तेवढ्ात
माझी मुलगी खखडकीकड गेली आणण आनदाने ओरडली,
ं
े
“ अग आई ! आता एक नाही दोन अंडी आहेत नतरे!” मीही धावत खखडकी जवळ गेल दोन मळकट पांढऱया रगाची
ं
े
अंडी नतरे चमकत होती.
तेवढ्ात झेप घेऊन ती आली .अंडावर बसली आणण खुनशी नजरने आमच्ाकड बघून अंग फलवायला
े
े
ु
े
े
लागली. लगेच मी आणण माझी मुलगी घाबरून मागे सरकलो. नतने आपल अंग फगवून दुप्ट कल होते आणण रागाने
े
ु
वारसा .... ना ांचा .... सं कृ तीचा .... कलेचा …. वारसा .... ना ांचा .... सं कृ तीचा .... कलेचा ….
तीचा .... क
कृ
चा ….
ले
ं
वारसा .... ना ा
ंच
ा .... स
ा !!!
आ ण .... शौया चा !!! आ ण .... शौया चा !!!
च
आ ण .... शौया
