Page 74 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 74
कोटा्थच्ा पायऱया जझजवत अनेक वरफे खस्तावलेल्या एखाद्ा गावकऱयाला अध्या्थ भाडात
ने, गरीब नवध्यार्ा्थला मदटट्रक परीक्षा करिावर तालक्ाला फकट ने, दक ं वा मयत झालल्या
ें
ॅ
े
ु
ु
ं
ं
ं
ं
पाहुण्ाला भेटायला ननघालल्याच भाड न घेण इत्ादी तर नेहमीचच. उधारीवर त्ाचा
े
नवश्वास नसला तरी रोख रक्म कमी पडत असेल तर त्ाने कधी कोणा गरजू प्ासेंजरला
MPFS 2021
े
े
अडवल नाही. तालक्ातून आणायला सांमगतलल्या अनेकजणांच्ा सामानाच्ा नवनत्ा
ं
ु
ु
ु
तर त्ाच्ा रोजच्ा. माफक दरात ही कररयर सर्वव्स तो दकत्क वर करत होता. पण त्ात सद्धा गावातल्या एखाद्ा
े
्थ
े
ु
तालक्ाला लग्न होऊन गेलल्या मुलीच्ा सासरी नतला माहेरून जाणारा डबा तो नबनखचा्थत पोचवायचा. शाळच्ा
े
ु
मास्तरांनी तालक्ातून आणायला सांमगतलली पुस्तक पण सखाराम नेहमीच फकट पोचवायचा. गररबांना फकट
ु
ु
े
ं
े
औरध दण्ाऱया जोशी डॉक्टरची औरध आणायला पण त्ाने कधीच नाही म्हटल नव्त आणण भाड पण घेतल
ं
ं
ं
ं
ं
ं
नव्त. सखारामच्ा हा परोपकारी गपू स्भावातील एक दकस्ा तर त्ाच्ा नवनोदी दकशश्यांएवढाच सगळीकड सांगत
ं
े
े
असतात... गणा णशंप्ाच्ा पदहलटकरीण बाळनतण बायकोला मध्यरात्री आलल्या अडचणीच्ा वेळी सखारामने
ं
े
ु
ु
ं
गाडीतून तालका हॉस्स्टलात फकटच नेल होत. गणाच्ा म्हाताऱया मावशीबरोबर गणा आणण त्ाच्ा अडलल्या
ं
ु
े
बायकोला घेऊन जाताना वाटतच नपशवी फटन कल्ोळ झाला होता. भर पावसात गाडी हाकत त्ाने हॉस्स्टलच्ा
ू
े
ं
दरवाजात गाडी वेळच्ा आधीच पोचवली म्हणून; नाहीतर गणान तेंव्ा बायको आणण होणार मुल दोघांनाही गमावल
ं
ं
ं
ं
े
असत... अशा एक ना अनेक करा ; सखाराम आणण त्ाच्ा गाडीभोवती जाड दुलईसारख्या गुरफटलल्या होत्ा...
आणण सखाराम पण त्ा उबेत नेहमी नवसावलला.
े
े
ु
े
गेल दोन मदहने मात्र काही वेगळच होते. सखाराम गेल्या मदहनात तालक्ाच्ा हॉस्स्टलातून परत आला
े
ं
े
तोच कबडांचा आधार घेत. हा वरदीच्ा श्ावणात अकस्मात घडलल्या त्ा घटनेने त्ाला पार जायबदी कला होता.
ु
े
गेल काही ददवस तो दहंडादफरायला लागला होता म्हणून बर. जोशी डॉक्टरच्ा औरधपाण्ाचा आणण मलमपट्ीचा
ं
ं
े
ं
गुण यायला लागला तस सखारामच बाहेर यऊन अंगणातल्या खाटवर बसण सुरु झाल. त्ाच्ा बायकोन काहीबाही
ं
ं
ं
े
काम करून आणण घरा-शेतावर राबून ससार चाल ठवला होता. तसा अन्नाला मोताद झाला नव्ता. गाव सार मदतगार
े
ं
ू
ं
ं
ं
होत. पण धद्ाची बैठक पार मोडली होती. श्ावणातल्या त्ा अपघाताने सखारामच्ा आनदी ददवसांवर पार पाणी
ं
ं
ं
े
ं
ओतल होत. त्ा घटनेच्ा ददवशी तशा दोन चकरा जास्तच झाल्या होत्ा. पावसान पण कहर कला होता. रस्ाची
ं
आबाळ झाली होती. कठ कठ तर फट-अधा्थफट खड् माजल होते. सखारामला रस्ाचा इच न इच मादहत होता
े
ं
ु
े
े
ु
ू
े
ू
ं
ं
ं
ं
म्हणून; नाहीतर एव्ाना मोटारीच पार खुळखुळ झाल असत.
तरी त्ाददवशी नको ते घडलच. सध्याकाळी एक शेवटची खेप म्हणून उणशरा त्ाने तालक्ाला फरी कली
े
ु
ं
ं
े
आणण लवकर अंधार पडलल्या रात्री परतीच्ा वाटवर गावाकड ननघाला. नणशबाने गाडीत प्ासेंजर कोणी नव्ते. गार
े
े
े
वाऱयात आणण एकट्ा प्रवासात आता श्मामुळ सखारामला कधी नव्े ते डलकी लागली आणण रस्ावर पडलल्या
ु
े
े
ं
ू
खोल खड्डात उसळन गाडी बाजूच्ा नाल्यात कधी जाऊन पडली हे त्ाला समजलच नाही. रात्री परत का आला
ू
ं
े
नाही म्हणून शोधायला ननघालल्या दोन चार जणांनी त्ाला मोटारसायकलवर घालन तालक्ाला तसच नेल आणण
ु
ें
े
ं
ू
हॉस्स्टलात सोडल... पुढन पार चदा झालली आंब्ासीडर बैलगाडीला बांधून ओढत कोणीतरी दुसऱया ददवशी
ॅ
े
ं
तालक्ाच्ा मेकननककड सोडली. त्ाच्ाच्ाने ती काही दुरुस्त होणे शक् नव्त तशी त्ाने टट्रकवर टाकन ती
ू
ु
ू
े
जजल्हाच्ा मोठ्ा ग्यारजात सोडन ददली. दुरुस्तीची आणण त्ासाठी लागणाऱया पैशांची वाट पहात ती तशीच पडन
ू
वारसा .... ना ांचा .... सं कृ तीचा .... कलेचा ….
आ ण .... शौया चा !!!
