Page 78 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 78
ं
े
कबुतराच बाळतपण
- स्हल दशपांड े
े
े
MPFS 2021
सकाळची गडबड आटोपली आणण मी झाडांना पाणी घालायला वळले. दुबईमध्ये ७-८ मदहने उन्ाळा! त्ामुळ
े
ं
ें
े
े
्थ
खखडकीत लावलली झाड जगत नाहीत. नोव्बर ते माचच्ा रडीत जगली तर झाड जगतात.
े
ू
े
ं
यावरदी माझ्ा मैमत्रणीच्ा सल्लाने मी चचनी गुलाब, पेटननया, ॲस्टर आणण तुळशीची झाड माझ्ा खखडकीत रगीत
ं
्थ
े
ॅ
कुडांमध्ये लावली होती. एक टोमटोच झाड ही नसरीतून आणल होते. पण दोन चार ददवसांतच समोरच्ा नबस्ल्डंग
े
मधील कबुतरांनी चीनी गुलाबाची आणण टोमटोची पाने उपटन खाल्ी. आठ ददवसात दोन्ी कडा ररकाम्या झाल्या.
ू
ु
ं
ॅ
आता तुळशीची पाने उपटायला त्ांनी सुरुवात कली.
े
कबुतरांबद्दलचा माझा सताप डोक्ात मावत नव्ता. त्ांना धनलाभासाठी रोज सकाळी दाणे घालणाऱया
ं
े
ं
े
्थ
े
माणसांचाही राग यत होता. पुढच पधरा ददवस मी सतत सतक राहून कबुतरांना हाकलत रादहल आणण माझे तुळशीच े
ू
ु
े
ं
े
रोप वाचल. पेटननयालाही पदहला बहर आला आणण गडद गुलाबी रगाच्ा फलांनी ते इवलसे रोपट भरून गेल.सकाळी
े
े
उठन ती फल बसघतली की मन प्रसन्न होऊन जायच.
े
ू
े
ु
कबुतरांनीही आता बहुतेक आमच्ा खखडकीचा नाद सोडला होता.कोण हा भयकर बाईचा आरडाओरडा
ं
े
ँ
े
ऐकणार आणण पाठीत हगरची छडी खाणार! त्ांनीही सारासार नवचार कला असणार! तसे मधे-मधे एखाद वाट
े
ू
े
े
ु
े
्थ
चकलल पाखरू यायच. गुटर गू करत बसायच. मीही जरा ननधा्थस्त झाल्याने नतकड दुलक्ष करायच. कधी कधी
े
े
ं
पस्स्टकच्ा वायस्थ ,गवताच्ा काडा कुडात सापडायच्ा.
ॅ
“वाऱयाने उडन यत असतील. जाऊ द!” म्हणून मी पाणी घालायचे. त्ाददवशीही असेच एक कबूतर तुळशीच्ा
े
ू
े
े
े
ू
ु
े
े
े
कडीवर बसल होते. मी पाण्ाच भांड घेऊन खखडकी उघडली. मला वाटल लगेच उडन जाईल. पण दढम्म हलल नाही.
ं
मला त्ाच्ा धाररष्टाचा राग आला आणण मी जवळ जाऊन त्ाच्ा अंगावर ओरडल.ते फक्त जरासे सरकल. े
े
ु
ं
बघते तर काय…..कडीत एक अंड होते!
े
े
े
ं
ु
म्हणजे हा कबुतरीण बाईंनी चक् आमच्ा तुळशीच्ा कडीत अंड ददल होते.आत्ा मला त्ा गवताच्ा काडा
े
कठन यत होत्ा त्ाच उलगडा झाला. सासूबाईंच्ा आजारपणासाठी मी दहा ददवस भारतात गेल असताना हांना
ु
ू
े
े
रान मोकळ ममळाल होते.
े
े
मला काय करावे सुचना. आधी तर हा पोटभाडकरुच्ा अनतक्रमणाचा मला फार राग आला.पण ती कबुतरीण
ं
े
बाई अंड सोडन दढम्म हलायला तयार नव्ती! नतच्ा नपंगट लालसर डोळ्ानी माझ्ा डोळ्ात डोळ घालन मला
ू
े
े
ू
े
आव्ान दत होती..
“माझ्ा अंडाला हात लावलास तर बघ ही आई काय करल!”
े
ू
े
तेवढ्ात माझी मुलगी अभ्ास सोडन बाहेर आली आणण अंड बघून एकदम खुश झाली. “वॉव मम्मी..दकती मस्त
े
्थ
मज्जा आहे! “ मग मीही ननसगाच्ा हा चमत्कारापुढ माघार घेतली.
वारसा .... ना ांचा .... सं कृ तीचा .... कलेचा ….
आ ण .... शौया चा !!!
