Page 136 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 136
112
ถ ้าเข ้าใจแล ้วนั่นนับว่าคุณได ้ ■■บทเรียน#96■■
ยืนอยู่บนปากทางแห่งความ ==============
นิ่งเงียบก่อนแทรกตัวเข ้าสู่ ● ระวัง
ธรรมชาติแท ้ อย่า"หลง"
อย่า"หลงทาง"
เรียกว่า"พร ้อมแล ้ว" อย่า"เพี้ยน"
ที่จะแทรกตัวเข ้าสู่"ธรรมชาติ
แท ้"ความพร ้อม การเตรียม ☆หากเราไม่เตรียมความ
ความพร ้อมนี่เอง เป็นส่วนหนึ่ง พร ้อมตามบทเรียน#95
แห่งความสําเร็จที่จะแทรกตัว
เข ้าสู่ธรรมชาติแท ้ต่อไป -ไม่เตรียมไม ้คํ้าถ่อ
-ไม่เตรียมเงินก ้อนหนึ่ง
หากจะเปรียบ กําลังธรรม ไว ้ดาวน์บ ้าน
1) เปรียบกับการกีฬา -ไม่เตรียมเติมนํ้ามันก่อน
"กระโดดคํ้าถ่อ" ขับรถยนต์ทางไกล
กําลังธรรมก็คือ ไม ้คํ้าถ่อ+ มีแต่ความคิดเพี้ยนๆ
แรงฮึดเหวี่ยงตัวครั้งสุดท ้าย ว่าจะไปถึงจุดแห่งความสําเร็จ
ก่อนก ้าวข ้ามคานสูงลิ่ว นั้นได ้โดยไม่ต ้องเตรียมพร ้อม
แค่คิด เราก็ผิดแล ้ว
2) กับการซื้อบ ้าน
คุณก็ต ้องเตรียมความพร ้อม *สรุป
ในการจะซื้อบ ้านกําลังธรรมก็ เรายังต ้องการ"กําลังธรรม"
คือการรวบรวมเงินก ้อนหนึ่ง ที่ยังมีสภาพเป็นมายาอยู่นี้
ไว ้ดาวน์บ ้าน คือยังต ้องการ...
การได ้รับการบ่มเพาะจิตใจ
3) กับการขับรถยนต์ หมั่นพิจารณาความตาย
ไปเชียงใหม่ อย่างแยบคาย อยู่เนืองๆ
คุณก็ต ้องมีการเติมนํ้ามัน สักระยะหนึ่ง เพื่อให ้ตกผลึก
การตรวจสภาพรถให ้พร ้อม เป็นความเห็นแจ ้งแทงทะลุ
ก่อนออกเดินทาง เป็นความเข ้าใจสูงสุด
เปรียบเป็นกําลังธรรม ว่าทุกสิ่งมิใช่ตัวตนจริง
ซึ่งถือเป็นกําลังธรรม
