Page 137 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 137
113
สูงสุดที่ตกผลึกแล ้ว นอกจากจะเพี้ยนไปคิดว่า
นําไปใช ้ ในการเตรียมพร ้อม ตนเองเรียนมามาก
เพื่อการเข ้าถึง"ธรรมชาติแท ้" ตนเองวิเศษเหนือใคร
ไม่มีเหตุผลใด ที่เราจะ ซึ่งอจ.ก็เคยเตือนไว ้ล่วงหน้า
กระโดดโพล่งเดียว อยู่ก่อนแล ้ว ในบทเรียนแรกๆ
ถึงความว่างแท ้ ให ้ระมัดระวังควบคุม
สภาพจิตใจ การเรียนเรื่อง
โดยปราศจากขั้นตอน ละเอียดเหนือมิติ
กําลังธรรมความเตรียมพร ้อม อาจจะทําให ้เราบางคน
โดยอ ้างเอากําลังธรรม ที่ไม่มีความมั่นคงทางจิต
กับความว่างเป็นสิ่งเดียวกัน ไม่มีระดับสามัญสํานึกที่ดีพอ
อาจจะเพี้ยนไปได ้
นอกจากคิดเอาเอง
คิดขึ้นเอง.. บางคน เห็นอจ.ทําได ้
ว่าตนได ้ผ่านประสบการณ์นั้น ก็คิดจะทําให ้เหนือกว่า
แล ้ว ว่างแล ้ว "ผมรู้ดีกว่าใคร" อันเป็นกิเลสธรรมดามนุษย์
เป็นเรื่องที่บอกใครไม่ได ้ จริงๆแล ้ว จากใจอจ.
อ ้างว่าเป็นปัจจัตตัง หากเดินถูกทางแล ้วทําได ้
เป็นคําพูดขึ้นมาลอยๆ เหนือกว่าอจ.
ไม่มีเหตุผลใดมาสนับสนุน อจ.ก็จะยิ่งดีใจที่มีอภิชาติศิษย์
ผู้คิดผิดๆเหล่านี้ซึ่ง ไม่คิด ความรู้ต ้องมีความก ้าวหน้า
แม ้แต่จะเตรียมพร ้อม มีการต่อยอดเสมอไม่ยํ่าเท ้า
คิดแต่จะว่างเอากันง่ายๆ อยู่กับที่จึงจะถือว่าดี
แบบสุกเอาเผากิน แต่จะต ้องไม่หลงออกนอก
กระนั้นหรือ? ทาง
มันไม่ได ้เสียเวลาอะไร ตัวอจ.เอง ถึงแม ้จะจัดกระดูก
มากมายในการกระทําความ บําบัดโรคได ้พร ้อมกันทุกโรค
เข ้าใจในสิ่งเหล่านี้ ภายในเวลาอันรวดเร็ว
นั่นคือ... ไม่ถึง1นาที ก็ไม่เคยคุยโม ้โอ ้
การเตรียมพร ้อมทางใจ อวดเพียงแต่บอกให ้ชาวโลก
ให ้ถ่องแท ้มั่นคงเสียก่อน ให ้ทราบและสร ้างความเข ้าใจ
มันไม่เสียเวลาอะไรมากมาย ว่า "พลังจิตว่างแท ้"
