Page 142 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 142

118

               ทั้งหลาย และยิ่งใหญ่เสมอ                   ■■บทเรียน#100 ■■
               ยกตัวอย่าง                                 ===============

               -การเป็นจิตอาสาสาธารณะ                     ●การทะลุผ่าน
               ทํางานเพื่อส่วนรวม ในรูปแบบ                ความดี ความชั่ว
               ต่างๆ โดยไม่หวัง ไม่รับ                    ผ่านเลยขึ้นไป

               ค่าตอบแทนใดๆ                               คือ"ความว่างแท ้"
               -การทําสังฆทาน                             ที่สมบูรณ์
               -การบริจาค แก่มูลนิธิคนพิการ               ●บทเรียนนี้เป็นบทที่สําคัญ
               หรือตามตู้บริจาคสาธารณะ                    ที่สุด

               กุศล ฯลฯ
                                                          ถามว่าเพราะอะไร?
               แต่ต ้องเดินสายกลาง                        ก็เพราะ ในสภาวะ
               ไม่เมาบุญ จนเกินตัว..                      ที่ว่างจากทุกสิ่ง

               ให ้ทําด ้วยใจจริง อย่าง                   มันคือ สุดยอดแห่งความว่าง
               สมํ่าเสมอ                                  แล ้วไม่มีอะไร ที่จะพูดถึงได ้
               ●2] ฝึกเป็นผู้มีความ                       อีกอะไร? ที่จะว่างไปกว่านี้
               ขยันหมั่นเพียร                             ไม่มีอีกแล ้วไม่ต ้องอธิบายต่อ

               ●มีวิริยะอุตสาหะ ในระยะยาว                 แล ้วหวังว่าทุกคน ควรจะคิด
               มีอุดมการณ์ ขยันสมํ่าเสมอ                  ได ้เองถ ้าผู้ใด คิดออก
               มีจิตใจแน่วแน่ อดทน อดกลั้น                นั่นแหละคือ"ตกผลึก"

               ไม่เป็นคนจับจด เหลาะแหละ
               เปลี่ยนใจง่าย ไม่ท ้อถอย                   นั่นแหละ.....
               ในการทํางานทุกสิ่ง ทั้งงาน                 คือ"หัวใจแห่งความสําเร็จ"
               ที่เป็นส่วนตัว และส่วนรวม
               ทั้งงานประจําวัน และงานระยะ                ■■บทเรียน#101■■

               ยาวจนสําเร็จทุกประการ                      ==============
               ตามที่ได ้ตั้งใจไว ้                       "การเรียนจิตว่างแท ้
                                                          จําเป็นต ้องมี เป้าประสงค์

               ●3] หมั่นพิจารณาความตาย                    สูงสุด
               ●จนตกผลึก รู้แจ ้งแก่ใจ                    เพื่อการพ ้นทุกข์ หรือเรียกว่า
               ตนเองว่าทุกสิ่งไม่ใช่ตัวตน...              เพื่อการเข ้าถึงความว่างแท ้
               (ตามที่อจ.ได ้บรรยายไว ้แล ้ว              ไม่กลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก

               ในบทเรียนต่างๆ)                            เท่านั้น"
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147