Page 145 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 145
121
ซึงมีความเป็นกิเลส
ความยึดปรุงอยู่ในตัว คงเป็นเพราะ เราอยู่ในโลก
จากจิตหนึ่งถึงจิตหนึ่ง สมมติจึงไม่อาจจะทวนกระแส
ก็ไม่มีการกระทํากรรม โลกกระแสกิเลสได ้
หรือการเคลื่อนไหวของจิต
ใดๆ แต่ก็มีการอนุโลม
ให ้เรามีปฏิสัมพันธ์กับ
●อีกประการหนึ่ง สิ่งแวดล ้อมสัมผัสกับกิเลส
ทําให ้เห็นได ้ว่า ต่างๆได ้โดยแผ่วเบาที่สุด
"การเข ้าถึงธรรมชาติแท ้"
ในส่วนลึกที่สุดจริงๆแล ้ว ไม่ถึงกับต ้องฝืนใจ
ไม่จําต ้องผ่านคําพูด ว่ายทวนกระแสโลก
คําสอน หรือตําราใดๆ คือให ้เข ้าสู่ธรรมชาติแท ้
ซึ่งมีลักษณะปรุงแต่ง ด ้วยวิธีธรรมชาติ
อยู่โดยตลอดทําให ้เราตกเป็น ด ้วยการลดกิจกรรม
ทาสของความพยายามต่างๆ ทางกาย ใจ วาจา ลงเสีย
นานาไม่รู้จักจบสิ้น อะไรที่ไม่จําเป็น ก็ลดละ
ลงเสียทั้งนี้ ต ้องมีใจที่ลึกซึ้ง
●ขอให ้เข ้าถึงธรรมชาติแท ้ มั่นคงแน่วแน่ปฏิบัติอย่างเงียบ
โดย"โพล่งเดียวถึง" กริบเพื่อการเข ้าถึง
กันทุกคน
■■บทเรียน#104■■
■■บทเรียน#103■■ ===============
=============== "ธรรมชาติแท ้ หรือความว่าง
"การออกนอกกรอบได ้ แท ้"
โดยเด็ดขาด คือการเข ้าถึง
ธรรมชาติแท ้ หรือความว่างแท ้ ●เมื่อจิตว่าง ทางปลอดโปร่ง
โดยสมบูรณ์" โล่งสมองเป็นครรลอง ของ
นามรูป วูบสลายเป็นธาตุขันธ์
นี่ไง... เป็นมายา หาใช่กาย
คือความยากของการเข ้าถึง แม ้แต่ใจ ก็มิใช่ จิตใจจริง
คือความยากของการที่จะพลิก
จิตที่ว่ายากๆ นั่นคือตรงนี้
