Page 150 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 150
126
มีขึ้นมีลง มีดีมากดีน้อย เรายังคงต ้องทําดีตามหน้าที่
มันกัดเราเจ็บ เท่าๆกับความ ศีลธรรมคือการไม่เบียดเบียน
ชั่วมันจึงยังวนเวียนอยู่ใน ตนเอง และผู้อื่น
สังสารวัฏ
ไม่พ ้นจากกองทุกข์เสียที เพียงแต่เรามีปัญญา ที่มอง
ข ้อคิดนี้ เป็นหญ ้าปากคอก ทะลุแล ้ว สว่างแล ้ว
เป็นเส ้ นผมบังภูเขา ใจเราเป็นกลาง ไม่ไปเมาทํา
แต่มนุษย์เราคิดกันไม่ออก ความดี แบบงมงาย
พากันบ่นว่าทําได ้ยาก จนมากเกินไป
จิตไม่สามารถทะลุ ศรัทธาและปัญญาเรา เท่ากัน
หรือก ้าวข ้ามไปได ้ และเป็นกลาง ไม่เห็นแก่ตัว
จะน่าเห็นใจกันดี ทําดีด ้วยใจบริสุทธิ์
หรือจะสมเพชกันดี? อุทิศตนเพื่อส่วนรวมประกอบ
ไปด ้วยสติ รู้ตัวทั่วพร ้อม
ใครคิดออกแล ้วบ ้าง? ในการทําความดีทุกเมื่อ
ยกมือหน่อย
ดังนั้นผู้ที่มีจิตทะลุหรือจิตก ้าว
●ผู้ที่"ปิ๊ ง"คิดออก และเข ้าใจ ข ้ามคือผู้ที่หวังได ้ว่าเป็นผู้ที่ดี
บทนี้ แสดงว่าเริ่มเข ้าใจและ พร ้อม
เข ้าถึงแล ้วและมีสิทธิ์ที่จะรู้เท่า มีความบริสุทธิ์ใจในการทํา
ทันโลก ความดีแน่นอน
พลังจิตของท่านย่อมมีความ ■■บทเรียน#109■■
บริสุทธิ์เพิ่มขึ้นพร ้อมจะเข ้าสู่ ===============
ความว่างแท ้หรือธรรมชาติแท ้ "จิตรวมเป็นหนึ่ง"
ได ้แน่นอน ■1)มีความสําคัญต่อทุกๆเรื่อง
■2)รวมทั้งการมีพลังจิตว่าง
●อนึ่ง อย่าหลงประเด็นว่า แท ้
เราไม่ยึดดี จึงไม่ต ้องทําดี ■ข ้อ1) อธิบาย
"จิตรวมเป็นหนึ่ง"
ความจริงคือเราอยู่ในโลก อธิบายง่ายๆ ก็คือ
สมมุติและเรามีจิตใจที่บริสุทธิ์ จิตไม่วอกแวก ในขณะที่
แน่วแน่ มั่นคง ไม่หวั่นไหว
