Page 231 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 231

19

               ไม่มีประมาณ ทั้งๆที่ลืมตา                  เดิมแท ้ และพ ้นทุกข์ได ้
               อยู่นี่แหละ                                อย่างลึก และเงียบ

                                                          ได ้โดยฉับพลัน ในระยะเวลา
               เป็นการยกระดับจิตใจ                        อันใกล ้นี้ ในที่สุด.
               ของเราให ้สูงขึ้นๆ

               ความเปลี่ยนแปลงในระยะยาว                   **ถามมา-ตอบไป(16)
               มุมมองของเรา จะสูงขึ้น                     =============
               ชัดเจน กระจ่างขึ้น อย่าง                   #ถาม:
               มั่นคงถาวรๆก ้าวหน้าขึ้นๆ                  ขอเรียนถามสั้นๆก่อนตอนนี้

               ไม่มีลักษณะมืดบอด                          นิดหนึ่งค่ะว่าภาวะ "จิตว่าง"
               ในบางครั้งอีกต่อไป                         จะเป็นสภาวะเดียวกับ
                                                          "การปล่อยวาง"
               และจะเพิ่มการมองโลก                        ละวางตัวตนบุคคลเราเขา

               ได ้อย่างเท่าทันความจริง                   เห็นทุกสรรพสิ่ง
               ขึ้นเรื่อยๆตลอดเวลา                        เป็นเพียงสมมุติบัญญัติ
                                                          หรือมายา
               ตัดอารมณ์ปรุงแต่งได ้เร็ว                  อย่างที่อาจารย์สอนหรือไม่

               มาก เมื่อมีผัสสะมากมาย                     คะ?
               โจมตีเข ้ามา เราจะไม่ฟูมฟาย
               เศร ้าหมองจนเกินเหตุ                       #ตอบ:

               เมื่อมีเรื่องน่าเสียใจ                     ตอบ:คุณวีระวรรณ(06.54)
               จะไม่ดีใจ กระโดดโลดเต ้น
               จนเกินเหตุ เมื่อมีเรื่องน่ายินดี           ใกล ้เคียงกัน แนวเดียวกัน
                                                           แต่"จิตว่างเดิมแท ้" ลึกซึ้ง
               *การปฏิบัติต่างๆเหล่านี้                   กว่ามากไม่ใช่แค่คิด"ปล่อย

               ประกอบกับการพิจารณา                        วาง"
               มรณานุสติอยู่เนืองๆ
                                                          แต่ต ้องเข ้าถึง"ความว่างเดิม

               จะมีผลสืบเนื่องต่อไป                       แท ้"ด ้วย"กําลังธรรม" ที่ตก
               ให ้"กําลังธรรม"ของเรากล ้า                ผลึกแล ้วเข ้าถึงอนัตตา
               แข็งขึ้นเรื่อยๆ จนต่อเนื่อง                แล ้วปล่อยวาง"กําลังธรรม"
               เป็นสันตติ และตกผลึก                       ว่างจากรูปนามความคิด

                                                          ไม่สามารถสัมผัสความว่างนี้
               สามารถเข ้าถึงธรรมชาติ
   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236