Page 249 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 249
37
ทําอย่างไรคะ จึงจะเรียกว่า
ตีให ้แตก... "อย่างแผ่วเบา"
ให ้ตกผลึก...
ซึมลึกเข ้าไป 2) ยังไม่ค่อยเข ้าใจเรื่องจักระ
เป็นส่วนหนึ่งของใจ ค่ะอาจารย์ขอความกรุณาเพิ่ม
รายละเอียด หรือยกตัวอย่าง
ส่วนสถานที่จะต ้องเงียบสงบ ให ้เห็นชัดด ้วยได ้ไหมคะ
หรือต ้องนั่งสมาธิด ้วยหรือไม่ กราบขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ
ตอบว่า ไม่จําเป็น *ตอบไป
แต่ถ ้าสลับการพิจารณา ตอบ1) หนังสือคําสอนฮวงโป
ทั้งในที่อึกกระทึกคึกโครม หน้าที่61 ใช ้ ประโยคที่ว่า
กับในที่เงียบ "การตอบสนอง ต่อสิ่งต่างๆ
และการทําสมาธิ อย่างแผ่วเบาที่สุด"
กับไม่ทําสมาธิ
ก็จะเป็นการดี หมายความว่า ทางๆนี้
1.1 สูงสุดคือการปลดเปลื้อง
จะได ้มีจิตใจ มีกําลังธรรม ความคิดทุกอย่างออกไป
ที่เข ้มแข็ง ตลอดเวลา (โดยหลักการสูงสุด
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดๆ. ของทางๆนี้ ถือว่า
ความที่ปราศจาก
**ถามมา-ตอบไป (34) ความคิดนึกต่างๆ
============== อย่างเด็ดขาด เรียกว่า
*ถามมา "ปรีชาของความมีจิตปกติ"
สวัสดีค่ะอาจารย์
ได ้ทบทวนบทเรียนทันถึงบท 1.2 รองลงมา(หมายความว่า
ที่ 58 แล ้วค่ะ ถ ้าทําตามข ้อ1.1ไม่ได ้)
อาจารย์คะ มีคําถามค่ะ อย่างน้อย ก็ให ้ตอบสนอง
1) คําว่า "การพิจารณาอย่าง หรือมีปฏิสัมพันธ์
แผ่วเบา"ไม่ว่าจะเรื่องจิตว่าง ด ้วยกาย วาจา ใจ
เรื่องมายา ต่อสิ่งแวดล ้อมต่างๆ
หรือการพิจารณามรณานุสติ รอบตัว อย่างแผ่วเบาที่สุด
เท่าที่จะทําได ้
ยกตัวอย่างเช่น มีคนมาด่า
