Page 325 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 325
113
สิ่งลวงตา ให ้คนไปหลงอยู่ หลงผิด คิดยึดปรุงผิดๆ อยู่
ชั่วขณะว่าเป็นความจริง เช่น ตลอดเวลา ทั้งสิ้น
แสดง เป็นมหาเศรษฐีบ ้าง
เป็นผู้สูงศักดิ์บ ้าง เป็นคนมี ดังนั้น เวลาเราไปมีผัสสะ
อํานาจบ ้าง ฯลฯ พบเห็นเหตุการณ์
รอบตัวเรา ในชีวิตประจําวัน
ส่วนข่าวที่มีการหลอกลวง การ จิตเราก็จะเป็น จิตเซฟทีคัต มี
ฆ่า การอกหัก การลักโขมย ผัสสะ แล ้วตัดอารมณ์ได ้โดย
ก็เกิดมาจากการยึดปรุงทั้งสิ้น รวดเร็ว ไม่ไปยึดปรุงต่อ ในทุก
เกิดธรรมะข ้อคิดซํ้าๆ เรื่อง
ที่ทําให ้เกิดการตกผลึก การ
รู้เท่าทันมายา ได ้โดยเร็ว เช่นนี้ ทําให ้จิตเราเป็น
และประทับเข ้าไปในจิตอย่าง สัมมาทิฏฐิ อยู่ตลอดเวลา
อัตโนมัติ อย่างคงทนถาวร พื้นที่แห่งวิมุตเพิ่มมากขึ้น
ส่วนพื้นที่แห่งการสมมุติ
เรียกว่าเป็นการฝึกความมี หรือการหลงผิดก็น้อยลง
ผัสสะซํ้าๆ โดยรวดเร็ว
แล ้วใช ้ โยนิโสฯ ความคิด ทําให ้พลังจิตว่างแท ้ของเรา
ธรรมะโดยแยบคาย สมบูรณ์ขึ้น เหมาะและพร ้อม
ทําให ้เกิด การตกผลึกของ สมควรต่อการงานทุกสิ่ง
ธรรมะ คือ การรู้เท่าทันความ รวมถึงเรื่องการใช ้ วสีจิตว่าง
จริงของโลก แท ้ในการบําบัดโรค
หรือต่อการภาวนาจิตมุ่งต่อ
วิธีการเดียวกันนี้ ใช ้ ไปได ้ การหลุดพ ้น ย่อมก ้าวหน้าขึ้น
เกือบทุกเรื่อง โดยลําดับ อย่างแน่นอน
เช่นการทําอาหารราคาแพง
การท่องเที่ยวราคาแพง แต่เดิมมา เรามีจิตที่มีแต่
การขายสินค ้าราคาแพง ฯลฯ ความมัวเมา ในรูปรสกลิ่นเสียง
ก็จะเห็นได ้ว่าทุกเรื่อง โผฏฐัพพะ อยู่ตลอดเวลา
ล ้วนเป็นเรื่อง ที่เป็นส่วนเกิน เรียกว่าโง่ทุกเรื่อง ไม่มี
ปัจจัยจําเป็นของมนุษย์ ทั้งสิ้น สติสัมปชัญญะ
แต่มีการปั่นราคา ปั่นเรื่องราว หรือสติสัมปชัญญะ ตามไม่ทัน
ให ้มนุษย์อย่างเราๆ
