Page 328 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 328
116
นํ้าตก ต่างประเทศ ร ้านอาหาร บทเรียน#42 "กิเลสเล็กๆ
ฯลฯ ก็เหมือนกันทั้งนั้น น้อยๆ...พยายามดับ.."
ลดกิจกรรม หรือสถานที่ ลง บทเรียน#188
บ ้าง เปลี่ยนทัศนคติ จากที่ "พื้นที่มาตรฐาน ความว่าง
เคยคิดว่า ที่นั่นฉันยังไม่เคย แท้:มายา=99:1"
ไปต ้องไปให ้ครบ เพื่อทําสถิติ =============
วิธีการเดียวนี้ อาจนําไปใช ้ อธิบาย
ปรับได ้หลายกิจกรรม ผู้ที่ได ้ศึกษาเรื่องความว่าง
ของการดํารงชีวิต การดําเนิน แท ้ ควรจะให ้ความสําคัญใน
ชีวิตทั้งระยะสั้นและระยะยาว การเข ้าถึงความว่างแท ้
หลายรูปแบบ เราจะพบว่า ให ้สมบูรณ์เต็ม 100%
สามารถลดกิจกรรม ลดความ
รกรุงรังของชีวิต ได ้มากขึ้น แต่เพราะความที่เรายังอยู่ใน
โลกสมมุติ ตัวเราก็เป็นมายา
ความแผ่วเบาของชีวิต จะ และยังมีจุดเกาะเกี่ยว กับ
เข ้ามาแทนที่ มายาทั้งหลายอยู่
การดําเนินชีวิตประจําวันของ เราจึงยังคงต ้องสละพื้นที่
เรา จะเข ้าใกล ้ ความว่างแท ้ ส่วนน้อยให ้มายาถือครองไป
เข ้ามาทุกทีๆ และจะได ้ข ้อคิด 1% อีก 99% เราก็ปฏิบัติ
ใหม่ๆที่ถูกต ้อง และเป็น ต่อไปในการเข ้าถึงความว่าง
ประโยชน์ เข ้ามาสู่ใจของเรา แท ้
เกิดความก ้าวหน้าทางจิตขึ้น
วันต่อวัน เหตุที่ อจ.เห็นควรให ้แบ่ง
พื้นที่
ลองกลับไปทบทวนดู... ความว่างแท ้:มายา = 99:1
บทเรียน#40 "อะไรรกรุงรัง ก็เพราะต ้องการให ้ผู้ศึกษา
ก็ขนออกไป" ความว่างแท ้ ได ้รู้ตัวทั่วพร ้อม
บทเรียน#41 "ปรับการ ว่าขณะนี้เราอยู่ ณจุดใด จะได ้
ดํารงชีวิต..." ปฏิบัติตนได ้ถูกต ้องว่า.....
