Page 331 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 331

119

               8) แม ้แต่คําว่า "ถ่ายทอดจิต"                อจ.ซึ่งเคยเรียนมัธยมสาย
               คําว่า "ภาวะ" ฯลฯ                          วิทยาศาสตร์มา

               ก็มิได ้เป็นจริงเป็นจัง แต่อย่าง           จึงได ้ ลงมือพิสูจน์ เมื่อ
               ใด                                         ประมาณสิบกว่าปีที่แล ้ว
                                                          โดยได ้ศึกษาภาวะความว่าง

                      บทเรียน#191                         แท ้ จนเข ้าใจและเข ้าถึง
                "ท าไม จึงควรจะเชื่อเรื่อง

                      ความว่างแท้ ?"                        และได ้นําเอาภาวะความว่าง
                   =============                          แท ้นี้ ออกไปบําบัด ผู้คนใน
                                                          เชิงรุกอยู่เป็นประจํา  ได ้บําบัด

                 เหตุผล คือ...                            ผู้ป่ วยนับแสนๆ คน ทั้งทาง
                 เดิม คําสอน เรื่อง ความว่าง              ใกล ้ (โรงพยาบาล ฯลฯ) และ

               แท ้ หรือธรรมชาติแท ้                      ทางไกล เกือบทั่วประเทศ
               เป็นคําสอนของท่านฮวงโป                     ไทย ได ้ผลดีขึ้นทุกราย
               เป็นแบบนามธรรม                             โดยใช ้ จิตว่างแท ้ หรือความ
               หรือเรียกว่าเป็นคําสอนลอยๆ                 ว่างแท ้ ถ่ายทอดสู่ผู้ป่ วย

               ยังไม่มี ข ้อพิสูจน์                       ใช ้ เวลาเพียง เสี้ยววินาที-15
                                                          วินาที-3 นาที ในการสลาย
                 บัดนี้ อจ.ซึ่งได ้อ่านคําสอน             โรค โดยไม่แตะตัวผู้ป่ วย ไม่

               ของท่านมาหลายรอบ                           จ่ายยา และบําบัดฟรี
               มีความคิดเห็นว่า เป็น
               สมมุติฐาน ที่มีเค ้าโครง                     จึงทําให ้เป็นเหตุผล...

               มีตรรกะ และมีเหตุผล ที่มี                      คือจากเดิม ได ้รับฟังกัน
               ความน่าจะเป็นจริงสูง                       ต่อๆ มา เป็นแค่ "นามธรรม"
               ในคําสอนที่กล่าวว่า ความว่าง
               แท ้ ได ้มีอยู่ตลอดเวลา                        แล ้วต่อมาได ้รับการพิสูจน์
               พร ้อมกับตัวเราและ                         ซํ้าๆ เป็นประจํา ใช ้ เวลานาน

               สิ่งแวดล ้อม ไม่มีรูปนามใดๆ                มาก ใช ้ ตัวอย่างมากมาย
               ในความว่างแท ้ แต่เราพากัน
               หลงผิดไปยึดปรุง                                จนกลายเป็น "รูปธรรม" ที่

               ว่ารูปนามเป็นตัวเป็นตนจริง                 สามารถจับต ้องได ้
   326   327   328   329   330   331   332   333   334   335   336