Page 248 - Nobel_10.02.25_Neat

ИҚТИСОДИЁТ ИЛМИ ОСМОНИДА ЮЛДУЗГА АЙЛАНГАНЛАР

Мухбир: Ўзингиз ҳақингизда, яъни ўз болалигингиз ҳақида га­
пириб бера оласиз­ми?

Роберт Энгл: Мен жуда фаол бола ва ўсмир эдим. Мен илм-
фан, спорт, мусиқа ва яқин дўстларни яхши кўрардим. Ҳовли-
миз шунчалик катта эдики, биз қияликли бейсбол олмос ясадик.
Дарсдан кейин дўстларим велосипедда сайр қилишарди ва биз қо-
ронғи тушгунча ёки оналаримиз чақиргунча ўйнар эдик. Охир-оқи-
бат, ўрта мактабда мен лакрос ўйнашни ўргандим ва ўрта мактаб
жамоасида дарвозабонлик қилдим. Мен ўрта мактабда туба чалиш-
ни бошладим. Устозим ҳар қандай тубачи торли басни ҳам билиши
кераклигини айтди! Мен бу асбобни яхши кўрардим, Филаделфия
оркестрининг басс ижрочиси Фред Маресчдан шахсий сабоқ олдим
ва у бутун штат оркестрига раҳбар этиб тайинланди. Кейинчалик
мен Уилямс коллежи, Корнелл университети ва МИТ симфонияла-
рида қатнашдим. Кейин скрипка чалишни ўргандим.

Мен 1960 йилда ўрта мактабни валедиктор сифатида тугат-
ганман. Мурожаатномамда айтганимдек, мен ҳали ҳам ишонаман.
Мен илм-фан инсоният эҳтиёжларига ҳам мос ва сезгир бўлиши
кераклиги ҳақида гапирдим ва мувозанатли ҳаёт муҳимлигини
таъкидладим. Бошқалар кенг қўллаши мумкин бўлган тадқиқот-
ларни амалга ошира олсам ва муз рақслари ёки чанғи спорти, ма-
даний тадбирлар, саёҳатлар, турмуш ўртоғим ва болаларим билан
бирга бўлишга вақт топсам, мен ҳали ҳам бахтлиман.
2003 йил

246