Page 22 - บุญตามหลักคำสอน ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ
P. 22

บุคคล ๔ จ าพวก มีอยู่ในโลกซึ่งมีความแตกต่างกันระหว่างปุถุชนผู้ไม่เคยได้ฟังพระ

             สัทธรรม กับอริยะสาวกตถาคตดังนี้



             ๓.๒ การภาวนาพรหมวิหาร ๔


                    ๑ บุคคลบางคนมีใจประกอบด้วยเมตตาแผ่ไปตลอดโลกทั่วสัตว์ทุกเหล่าในที่ทุก

             สถานด้วยใจประกอบด้วยเมตตาอันหาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่

             บุคคลนั้นพอใจ ชอบใจเมตตาภาวนาและถึงความปลื้มใจด้วยเมตตาภาวนานั้น ตั้งอยู่ใน

             เมตตาภาวนานั้น น้อมใจไปในเมตตาภาวนานั้น อยู่จนคุ้นด้วยเมตตาภาวนานั้นไม่เสื่อม

             เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นเทวดาเหล่าพรหมกายิกา มีอายุประมาณกัปป์หนึ่ง


             ปุถุชนด ารงอยู่ในชั้นพรหมกายิกานั้น ตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยไปแล้ว ย่อมเข้าถึง

             นรกบ้าง ก าเนิดเดรัจฉานบ้าง เปรตวิสัยบ้าง ส่วนสาวกของตถาคต ด ารงอยู่ในชั้นพรหม

             กายิกานั้นตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยไปแล้ว ย่อมปรินิพพานในภพนั้นเอง นี้เป็นความ

             พิเศษผิดแผกแตกต่างกัน ระหว่างอริยสาวกผู้ได้รับฟังกับปุถุชนผู้ไม่ได้รับฟัง คือถ้าเมื่อ

             ทางไปเกิดมีอยู่

                    ๒ บุคคลบางคนมีใจประกอบด้วยกรุณาแผ่ไปตลอดโลกทั่วสัตว์ทุกเหล่า ในที่ทุก

             สถาน ด้วยใจประกอบด้วย กรุณาหาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่

             บุคคลนั้นพอใจ ชอบใจกรุณาภาวนานั้น และถึงความปลื้มใจด้วยกรุณาภาวนานั้น ตั้งอยู่

             ในกรุณาภาวนานั้น น้อมใจไปในกรุณาภาวนานั้น อยู่จนคุ้นด้วยกรุณาภาวนานั้น ไม่เสื่อม


             เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นเทวดาเหล่าอาภัสสระ อายุขัยประมาณ ๘ กัปป์ ปุถุชน

             ด ารงอยู่ในชั้นอาภัสสระนั้น ตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้วย่อมเข้าถึงนรกบ้าง ก าเนิด

             เดรัจฉานบ้าง  เปรตวิสัยบ้าง ส่วนสาวกของตถาคต ด ารงอยู่ในชั้นอาภัสสระนั้นตราบ

             เท่าตลอดอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้วย่อมปรินิพพานในภพนั้นเอง นี้เป็นความพิเศษผิดแผก

             แตกต่างกัน  ระหว่างอริยสาวกผู้ได้รับฟังกับปุถุชนผู้ไม่ได้รับฟัง คือถ้าเมื่อทางไปเกิดมีอยู่

                    ๓ บุคคลบางคนมีใจประกอบด้วยมุทิตาแผ่ไปตลอดโลกทั่วสัตว์ทุกเหล่า ในที่ทุก

             สถาน ด้วยใจประกอบด้วยมุทิตาอันหาประมาณมิได้ ไม่มีเวรไม่มีความเบียดเบียนอยู่

             บุคคลนั้น พอใจ ชอบใจมุทิตาภาวนานั้น และถึงความปลื้มใจด้วยมุทิตาภาวนานั้น ตั้งอยู่

             ในมุทิตาภาวนานั้น น้อมใจไปในมุทิตาภาวนานั้นอยู่จนคุ้นด้วยมุทิตาภาวนานั้นไม่เสื่อม


             เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นเทวดาเหล่าสุภกิณหะ มีอายุประมาณ ๖๔ กัปป์ ปุถุชน

             ด ารงอยู่ในชั้นสุภกิณหะนั้นตราบเท่าอายุ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้วย่อมเข้าถึงนรกบ้าง ก าเนิด

             บุญตามหลักค าสอนตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธะ      เรียบเรียงและถ่ายทอด โดย หญ้าพันปี              ๒๒
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27